Let’s get Kitsch!
Μπορεί το κιτς να έχει ταυτιστεί στο μυαλό μας με κάτι κακόγουστο, εντούτοις έχει κερδίσει τη θέση του ανάμεσα στα πιο funky στυλ διακόσμησης της ιστορίας!
Για τους περισσότερους από εμάς, η λέξη κιτς σημαίνει κάτι αντιαισθητικό. Δεν έχουμε απαραίτητα άδικο, σκεφτόμενοι έτσι. Σαν στυλ εσωτερικής διακόσμησης, το κιτς προέκυψε κατά λάθος, όταν η μεσαία τάξη της βιομηχανικής δύσης, προσπαθώντας να διακοσμήσει τα σπίτια της χωρίς να έχει το ανάλογο budget με τη μεγαλοαστική κοινωνία, κατέφυγε σε φτηνές λύσεις. Η έλλειψη γνώσης ή αισθητικής κάποιων εκπροσώπων της μεσαίας τάξης οδήγησε σε συνδυαστικά «λάθη», που δημιουργούσαν ένα ανακόλουθο, αλλά πολύ ζωντανό αποτέλεσμα.
Αυτό άλλωστε είναι και που παραγνωρίζουμε στο κιτς. Όταν δε συμβαίνει «κατά λάθος» το κιτς είναι ανέμελο, είναι φωτεινό και σίγουρα είναι πολύ χιουμοριστικό. Στην εποχή που διανύουμε, όπου κάθε τι στυλιζαρισμένο και πολυτελές καταρρέει υπό το βάρος της οικονομικής κρίσης, ίσως το κιτς να είναι το πιο εύστοχο στυλ διακόσμησης. Άλλωστε, σύμφωνα με τον Αμερικανό ιστορικό του μοντερνισμού, Clement Greenberg, «το κιτς είναι η επιτομή όλων όσων είναι κίβδηλα στη σύγχρονη εποχή». Κι αυτές οι μέρες είναι οι κατάλληλες, για να αποτιμήσουμε όλα όσα αποδείχτηκαν ψεύτικα και διακοσμώντας με κιτς στοιχεία το χώρο μας να τιμήσουμε αυτή μας τη συνειδητοποίηση.
Τα χρώματα στο κιτς στυλ παίζουν το σημαντικότερο ρόλο. Το έντονο ροζ ή το βαθύ γαλάζιο βάφουν τους τοίχους ενός κιτς σπιτιού, ενώ ο συνδυασμός του πρακτικά ασυμβίβαστου καταλαμβάνει τον υπόλοιπο χώρο . Ένα ρετρό και vintage έπιπλο κρίνεται απαραίτητο, εφόσον βέβαια συνδυάζεται με κάποιο μοντέρνο πλαστικό η μεταλλικό στοιχείο στο χώρο. Φωτογραφίες τέχνης μπορούν να διακοσμήσουν τον τοίχο σας, ενώ είναι το κατάλληλο στυλ για να βάλετε επιτέλους στο χώρο σας το ρετρό τζούκμποξ που πάντα θέλατε. Το νόημα του κιτς είναι: Παίξτε χωρίς να σκέφτεστε πως θα ταιριάξετε όλα τα στοιχεία!
Ήξερες ότι: Ετυμολογικά το κιτς (kitsch) προέρχεται πιθανότατα από το γερμανικό ρήμα verkitschen, που σημαίνει φτηναίνω.
Φτιάξε μόνος σου
Κιτς μπουκάλια και βαζάκια
Τι θα χρειαστούμε
• Παλιά μπουκάλια και βαζάκια
• Ακρυλική μπογιά γαλάζια ή ροζ
• Διακοσμητικές χάντρες
• Σύρμα
Πώς το κάνουμε
Αν δε θες να κάνεις μια τόσο τολμηρή αλλαγή και να βάλεις το ροζ της τσιχλόφουσκας και το γαλάζιο του ουρανού στον τοίχο σου, μπορείς να το βάλεις σε μπουκαλάκια και βαζάκια, που θα στολίσουν το χώρο σου, δίνοντάς του την απαραίτητη ελαφράδα του κιτς! Πλύνε και στέγνωσε καλά τα μπουκάλια και τα βαζάκια και στη συνέχεια ρίξε μέσα τους τόσο ακρυλικό χρώμα, όσο να καλυφθεί η επιφάνεια του πάτου. Με κινήσεις του χεριού σου ή με ένα πινέλο βοήθησε το χρώμα να πάει παντού και πρόσθεσε περισσότερο όπου χρειάζεται. Μόλις στεγνώσουν, πέρνα σε λεπτό σύρμα τις διακοσμητικές χάντρες της αρεσκείας σου και φτιάξε με αυτό ένα «δαχτυλίδι» που θα περάσεις στο στόμιο του μπουκαλιού, για να το στολίσεις!
Το κιτς στη μεγάλη οθόνη
Από την πρώτη κιόλας του ταινία μεγάλου μήκους, το «Pepi, Luci, Bom y otras chicas del montó»n ή απλά «Pepi, Lucy, Bom», όπως έγινε γνωστή στον υπόλοιπο κόσμο, ο Ισπανός σκηνοθέτης Πέδρο Αλμοδόβαρ, έβαλε το στοιχείο της κιτς διακόσμησης στη μεγάλη οθόνη. Έμεινε πιστός στα κιτς στοιχεία, σε πολλές από τις ανατρεπτικές, αριστουργηματικές ταινίες του.
Η ταινία του 1980 αποτελεί την επιτομή της λατρείας προς το κιτς ως ένα μέσο αυτοσαρκασμού και κριτικής σ’ ένα σοβαροφανή κόσμο. Βασίστηκε σε ένα φωτορομάντζο του ίδιου του σκηνοθέτη, που είχε νωρίτερα δημοσιευθεί μέσα από τις σελίδες του ισπανικού περιοδικού El Vipora.
Η ταινία παρακολουθεί τη ζωή και τις περιπέτειες των τριών ηρωίδων, της Pepi που αναζητά εκδίκηση από τον αστυνομικό που τη βίασε, της Luci μιας μαζοχιστικής νοικοκυράς και της Bom μιας ομοφυλόφιλης punk τραγουδίστριας. Το κεντρικό θέμα της, η φιλία και η αλληλεγγύη μεταξύ των γυναικών, ένα θέμα που κυριαρχεί σε πολλές από τις ταινίες του Αλμοδοβάρ.
Η ταινία που είχε πολύ χαμηλό budget παραγωγής ήταν γεμάτη τεχνικά προβλήματα. Ο Πέδρο Αλμοδόβαρ, προκειμένου να την προωθήσει, έλεγε πως «μια ταινία με δυο τρία τεχνικά λάθη είναι απλά ατελής, μια ταινία γεμάτη από αυτά είναι στυλ». Αργότερα υποστήριξε πως παρ’ ότι το έλεγε απλά για να προωθήσει την ταινία, ήταν ό,τι πιο αληθινό είχε πει για αυτήν!
Για τους περισσότερους από εμάς, η λέξη κιτς σημαίνει κάτι αντιαισθητικό. Δεν έχουμε απαραίτητα άδικο, σκεφτόμενοι έτσι. Σαν στυλ εσωτερικής διακόσμησης, το κιτς προέκυψε κατά λάθος, όταν η μεσαία τάξη της βιομηχανικής δύσης, προσπαθώντας να διακοσμήσει τα σπίτια της χωρίς να έχει το ανάλογο budget με τη μεγαλοαστική κοινωνία, κατέφυγε σε φτηνές λύσεις. Η έλλειψη γνώσης ή αισθητικής κάποιων εκπροσώπων της μεσαίας τάξης οδήγησε σε συνδυαστικά «λάθη», που δημιουργούσαν ένα ανακόλουθο, αλλά πολύ ζωντανό αποτέλεσμα.
Αυτό άλλωστε είναι και που παραγνωρίζουμε στο κιτς. Όταν δε συμβαίνει «κατά λάθος» το κιτς είναι ανέμελο, είναι φωτεινό και σίγουρα είναι πολύ χιουμοριστικό. Στην εποχή που διανύουμε, όπου κάθε τι στυλιζαρισμένο και πολυτελές καταρρέει υπό το βάρος της οικονομικής κρίσης, ίσως το κιτς να είναι το πιο εύστοχο στυλ διακόσμησης. Άλλωστε, σύμφωνα με τον Αμερικανό ιστορικό του μοντερνισμού, Clement Greenberg, «το κιτς είναι η επιτομή όλων όσων είναι κίβδηλα στη σύγχρονη εποχή». Κι αυτές οι μέρες είναι οι κατάλληλες, για να αποτιμήσουμε όλα όσα αποδείχτηκαν ψεύτικα και διακοσμώντας με κιτς στοιχεία το χώρο μας να τιμήσουμε αυτή μας τη συνειδητοποίηση.
Τα χρώματα στο κιτς στυλ παίζουν το σημαντικότερο ρόλο. Το έντονο ροζ ή το βαθύ γαλάζιο βάφουν τους τοίχους ενός κιτς σπιτιού, ενώ ο συνδυασμός του πρακτικά ασυμβίβαστου καταλαμβάνει τον υπόλοιπο χώρο . Ένα ρετρό και vintage έπιπλο κρίνεται απαραίτητο, εφόσον βέβαια συνδυάζεται με κάποιο μοντέρνο πλαστικό η μεταλλικό στοιχείο στο χώρο. Φωτογραφίες τέχνης μπορούν να διακοσμήσουν τον τοίχο σας, ενώ είναι το κατάλληλο στυλ για να βάλετε επιτέλους στο χώρο σας το ρετρό τζούκμποξ που πάντα θέλατε. Το νόημα του κιτς είναι: Παίξτε χωρίς να σκέφτεστε πως θα ταιριάξετε όλα τα στοιχεία!
Ήξερες ότι: Ετυμολογικά το κιτς (kitsch) προέρχεται πιθανότατα από το γερμανικό ρήμα verkitschen, που σημαίνει φτηναίνω.
Φτιάξε μόνος σου
Κιτς μπουκάλια και βαζάκια
Τι θα χρειαστούμε
• Παλιά μπουκάλια και βαζάκια
• Ακρυλική μπογιά γαλάζια ή ροζ
• Διακοσμητικές χάντρες
• Σύρμα
Πώς το κάνουμε
Αν δε θες να κάνεις μια τόσο τολμηρή αλλαγή και να βάλεις το ροζ της τσιχλόφουσκας και το γαλάζιο του ουρανού στον τοίχο σου, μπορείς να το βάλεις σε μπουκαλάκια και βαζάκια, που θα στολίσουν το χώρο σου, δίνοντάς του την απαραίτητη ελαφράδα του κιτς! Πλύνε και στέγνωσε καλά τα μπουκάλια και τα βαζάκια και στη συνέχεια ρίξε μέσα τους τόσο ακρυλικό χρώμα, όσο να καλυφθεί η επιφάνεια του πάτου. Με κινήσεις του χεριού σου ή με ένα πινέλο βοήθησε το χρώμα να πάει παντού και πρόσθεσε περισσότερο όπου χρειάζεται. Μόλις στεγνώσουν, πέρνα σε λεπτό σύρμα τις διακοσμητικές χάντρες της αρεσκείας σου και φτιάξε με αυτό ένα «δαχτυλίδι» που θα περάσεις στο στόμιο του μπουκαλιού, για να το στολίσεις!
Το κιτς στη μεγάλη οθόνη
Από την πρώτη κιόλας του ταινία μεγάλου μήκους, το «Pepi, Luci, Bom y otras chicas del montó»n ή απλά «Pepi, Lucy, Bom», όπως έγινε γνωστή στον υπόλοιπο κόσμο, ο Ισπανός σκηνοθέτης Πέδρο Αλμοδόβαρ, έβαλε το στοιχείο της κιτς διακόσμησης στη μεγάλη οθόνη. Έμεινε πιστός στα κιτς στοιχεία, σε πολλές από τις ανατρεπτικές, αριστουργηματικές ταινίες του.
Η ταινία του 1980 αποτελεί την επιτομή της λατρείας προς το κιτς ως ένα μέσο αυτοσαρκασμού και κριτικής σ’ ένα σοβαροφανή κόσμο. Βασίστηκε σε ένα φωτορομάντζο του ίδιου του σκηνοθέτη, που είχε νωρίτερα δημοσιευθεί μέσα από τις σελίδες του ισπανικού περιοδικού El Vipora.
Η ταινία παρακολουθεί τη ζωή και τις περιπέτειες των τριών ηρωίδων, της Pepi που αναζητά εκδίκηση από τον αστυνομικό που τη βίασε, της Luci μιας μαζοχιστικής νοικοκυράς και της Bom μιας ομοφυλόφιλης punk τραγουδίστριας. Το κεντρικό θέμα της, η φιλία και η αλληλεγγύη μεταξύ των γυναικών, ένα θέμα που κυριαρχεί σε πολλές από τις ταινίες του Αλμοδοβάρ.
Η ταινία που είχε πολύ χαμηλό budget παραγωγής ήταν γεμάτη τεχνικά προβλήματα. Ο Πέδρο Αλμοδόβαρ, προκειμένου να την προωθήσει, έλεγε πως «μια ταινία με δυο τρία τεχνικά λάθη είναι απλά ατελής, μια ταινία γεμάτη από αυτά είναι στυλ». Αργότερα υποστήριξε πως παρ’ ότι το έλεγε απλά για να προωθήσει την ταινία, ήταν ό,τι πιο αληθινό είχε πει για αυτήν!
0 comments