Κορίνα Αβραμίδου: "Η τέχνη και η δημιουργία είναι το άλας της ζωής"

Σκηνοθέτης ονομάζεται το πρόσωπο που κατευθύνει την παραγωγή ενός οπτικοακουστικού έργου, συνηθέστερα μιας κινηματογραφικής ταινίας, ενός τηλεοπτικού προγράμματος ή μιας θεατρικής παράστασης. Ένας σκηνοθέτης οραματίζεται την πραγμάτωση ενός σεναρίου, ελέγχει τις καλλιτεχνικές πτυχές του έργου και κατευθύνει το τεχνικό συνεργείο και τους ηθοποιούς προς την κατεύθυνση που ο ίδιος φαντάστηκε.
Στην Κύπρο έχουμε τη χαρά να βρίσκεται μια σκηνοθέτης που από τις πρώτες της καλλιτεχνικές δημιουργίες, είτε για την τηλεόραση, είτε για τον κινηματογράφο έχει αφήσει άριστες εντυπώσεις.
Απλή, προσιτή, χαρούμενη, γεμάτη ζωντάνια, αγαπητή στους συναδέλφους της είναι η Κόριννα Αβρααμίδου, που παρουσιάζει σήμερα η «ΓΥΝΑΙΚΑ».


Ε:Στη ζωή του κάθε ανθρώπου υπάρχουν ευκολίες, αλλά και δυσκολίες. Στη δική σου περίπτωση πώς ήταν;
Α:Ήμουν τυχερή να έχω δυο γονείς που με καταλάβαιναν και μου ενέπνευσαν την αγάπη για τις τέχνες και τη λογοτεχνία. Αργότερα μου έδωσαν τα εφόδια για να σπουδάσω αυτό που πιο πολύ αγαπούσα, τον κινηματογράφο. Η τηλεόραση, που έγινε το βιοποριστικό μου επάγγελμα, με έμαθε να αντιμετωπίζω τις δυσκολίες και να τις χειρίζομαι με τρόπο που να με κάνουν πιο αποτελεσματική και «ανθεκτική». Γι’ αυτό και όταν κάποια στιγμή είχα την τύχη να δοκιμαστώ στον κινηματογράφο, όπου όλα είναι πιο μεγάλα και πιο δύσκολα, είχα ήδη αποκτήσει την εκπαίδευση να μπορώ να τα αντιμετωπίζω με ψυχραιμία και θετικότητα.

Ε:Πώς σε αντιμετώπισαν και πώς σε αντιμετωπίζουν σήμερα οι άντρες σκηνοθέτες;
Α:Δεν είχα ποτέ πρόβλημα με τον τρόπο που με αντιμετώπισαν μέχρι σήμερα οι συνάδελφοι σκηνοθέτες, απεναντίας είχα και έχω την τύχη να συνεργάζομαι άψογα με αγαπημένους φίλους συνδημιουργούς. Να σας πω μάλιστα ότι παντρεύτηκα ένα συνάδελφο σκηνοθέτη και μέχρι τώρα καλά τα πάμε!

Ε:Κάποιοι λένε πως την καλή ερμηνεία την κάνει πρώτα το ταλέντο του ηθοποιού και κατά δεύτερο λόγο η σκηνοθετική καθοδήγηση. Ποια είναι η άποψη η δικιά σου;
Α:Νομίζω πως για «να δέσει το γλυκό» είναι απαραίτητα και τα δυο. Για παράδειγμα, χωρίς την κατάλληλη σκηνοθετική ματιά και καθοδήγηση, ένας καλός ηθοποιός μπορεί να μην κατανοήσει το συγκεκριμένο ρόλο/χαρακτήρα. Ο ηθοποιός πάντα χρειάζεται τη ματιά του σκηνοθέτη του, νιώθει ασφάλεια. Βέβαια το ταλέντο του ηθοποιού είναι απαραίτητο, χωρίς αυτό τα υπόλοιπα είναι μάταια.

Ε:Πώς αντιμετωπίζεις σκηνοθετικά κάποια μέλη της οικογένειάς σου;

Α:(γέλιο) Ωραία ερώτηση. Η αλήθεια είναι πως κάποιες φορές παρασύρομαι και «σκηνοθετώ» κάποιες οικογενειακές στιγμές, ενώ θα έπρεπε να είμαι πιο χαλαρή. Όμως το συνειδητοποιώ και νομίζω πως το ελέγχω…

Ε:Είσαι αυστηρή με τους ηθοποιούς σου;
Α:Κάποιες φορές ίσως, τις πλείστες όμως φορές όχι. Μου αρέσει να υπάρχει μια σχέση μεταξύ μας εμπιστοσύνης, φιλίας και ασφάλειας, που όμως να προέρχεται όχι από την αυστηρότητα, αλλά από την αγάπη γι’ αυτό που μαζί προσπαθούμε να δημιουργήσουμε.

Ε:Δέχεσαι κάποιες παροτρύνσεις ή και εισηγήσεις από συνεργάτες σου;
Α:Βεβαίως, με μεγάλη μου χαρά, κι αν είναι κάποιες ιδέες που ταιριάζουν ανάλογα με την περίσταση και βοηθούν στο αποτέλεσμα, τις δέχομαι. Υπάρχουν και φορές που νιώθω πως δεν είναι κάτι που θα μου άρεσε και τότε με ευγένεια, το απορρίπτω.

Ε:Λένε ότι οι ηθοποιοί είναι σαν μικρά παιδιά. Πόσο αλήθεια είναι αυτό;
Α:Εξαρτάται από τον κάθε άνθρωπο. Είναι μεγάλη γενικότητα να πει κανείς κάτι τέτοιο. Απλώς οι ηθοποιοί, λόγω της φύσης της δουλειάς τους, χρειάζονται να νιώσουν ασφάλεια στα χέρια του σκηνοθέτη τους, για να δημιουργήσουν στο έπακρο των δυνατοτήτων τους.

Ε:Η τέχνη και η τηλεόραση μπορούν να έχουν μια δημιουργική συνάντηση που να οδηγήσει σε εποικοδομητική έμπνευση;
Α:Βεβαίως και μπορούν. Απλώς χρειάζεται χρόνος και χρήμα. Όσο πεζό κι αν ακούγεται αυτό, εντούτοις είναι αλήθεια. Στην τηλεόραση σχεδόν πάντοτε υπάρχει πίεση χρόνου και έλλειψη ικανοποιητικών προ-υπολογισμών. Αναγκαζόμαστε να δουλεύουμε σε πολύ δύσκολες συνθήκες, με μικρές αμοιβές και σε πιεσμένα χρονικά πλαίσια. Βέβαια αυτό πολλές φορές μάς πεισμώνει και βρίσκουμε τρόπους να το ξεπερνούμε και να παράγουμε υλικό, που ίσως κάποιες φορές μάς κάνει περήφανους. Υπό τις κατάλληλες συνθήκες, θα μπορούσε και η τηλεόραση να μεγαλουργήσει. Η σημερινή τάση παγκοσμίως είναι η σύγχρονη ματιά μεγάλων δημιουργών που, έχοντας κάνει καριέρα στον κινηματογράφο, σκηνοθετούν σήμερα για την τηλεόραση, όπως για παράδειγμα ο Μάρτιν Σκορτσέζε και ο Στήβεν Σπήλμπεργκ. Οι σειρές αυτές όμως δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτε από τις κινηματογραφικές παραγωγές, αφού είναι σαν ταινίες όσον αφορά στην αισθητική, τα σενάρια, τους προ-υπολογισμούς. Στην Κύπρο, όπου η αγορά είναι μικρή, τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Όμως εδώ ζούμε κι είναι παράλογο να απαιτούμε πράγματα που είναι ουσιαστικά ανέφικτα. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν προσπαθούμε πάντα για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Ε:Έχεις αποδείξει πάρα πολλές φορές ότι αγαπάς τη δουλειά σου.  Το να είσαι καλλιτέχνης τι προσφέρει σε έναν άνθρωπο και  τι του παίρνει;
Α:Του προσφέρει μια ανείπωτη χαρά, που είναι η χαρά της δημιουργίας. Τέτοια χαρά νιώθει κι ένας άνθρωπος όταν γίνεται γονιός. Όταν δημιουργεί και στη δουλειά του, τότε είναι πολύ τυχερός. Προσωπικά για μένα η τέχνη και η δημιουργία είναι το άλας της ζωής, χωρίς αυτές η ζωή είναι πιο πεζή και λιγότερο υποφερτή…

Ε:Βήματα στην Άμμο. Μια τηλεοπτική σειρά που αγαπήθηκε πολύ στο ΡΙΚ. Ετοιμάζεστε για την τρίτη χρονιά. Τι να αναμένουμε φέτος;
Α:Ναι, πράγματι, τα ΒΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ είχαν φέτος ακόμη μεγαλύτερη απήχηση από την πρώτη χρονιά προβολής τους. Στον τρίτο κύκλο νομίζω πως θα πάμε ακόμη καλύτερα, αφού στη σειρά θα εμφανιστούν πολλά νέα πρόσωπα, με νέες ιστορίες και ανατρεπτικά μυστικά, που θα πλαισιώσουν τους παλιούς αγαπημένους σε όλους πρωταγωνιστές. Ένας άντρας επιστρέφει, ο οποίος θα αποπειραθεί να βρει και να συναρμολογήσει τα κομμάτια ενός μυστηριώδους πάζλ… αλλά και για ένα βαθύτερο λόγο… για την εκδίκηση.

Ε:Πόσο σε ενδιαφέρουν τα νούμερα της AGB;
Α:Προσωπικά καθόλου, με επηρεάζουν όμως αναπόφευκτα, αφού πια όλα τα κανάλια, ακόμη και το ΡΙΚ τούς δίνουν μεγάλη σημασία.

Ε:Κινηματογράφος. Τι σημαίνει για την Κόριννα;
Α:Όπως ανέφερα και πιο πριν είναι η μεγάλη μου αγάπη. Είναι ο λόγος για τον οποίο σήμερα είμαι αυτή που είμαι, που δημιουργώ, γράφω, σκηνοθετώ και γενικά ψάχνομαι και είμαι «ανήσυχη».

Ε:Θέατρο, τηλεόραση, κινηματογράφος. Τα ξεχωρίζεις; Και αν ναι, ποιο προτιμάς περισσότερο;
Α:Σίγουρα αγαπώ και το θέατρο, αφού από εκεί ξεκίνησε η πρώτη μου περιέργεια για το μύθο. Για το μύθο που ξετυλίγεται μπροστά στο θεατή μέσα από σκηνές, με διαλόγους και εικόνες. Η αρχαία τραγωδία, που είπε στον κόσμο τα πάντα και που σήμερα ουσιαστικά ακολουθούμε το αρχέτυπο αυτό μοντέλο σεναρίου σε κάθε σενάριο που γράφουμε ή έχουμε δει στον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Όμως το σινεμά μαζεύει όλες τις τέχνες μαζί, του θεάτρου, της εικόνας, της μουσικής και τις αποτυπώνει για πάντα στο πανί. Μια ταινία μένει για πάντα. Τη βλέπεις μετά από δεκαετίες ολόκληρες αναλλοίωτη στο χρόνο. Ίσως γι’ αυτό να μ’ αρέσει, γιατί παγώνει το χρόνο, κάτι που εμείς οι θνητοί ποτέ δεν μπορέσαμε να κάνουμε, όσο κι αν το ποθούμε. 

Ε:Συγγραφή σεναρίου. Από πού εμπνέεσαι για τις ιστορίες σου;
Α:Από τη ζωή, από τον έρωτα, από τις συγκρούσεις μεταξύ χαρακτήρων, από κάτι που διάβασα, από μια είδηση στην τηλεόραση, από παντού…

Ε:Παρακολουθείς άλλες σειρές σε άλλα κανάλια;

Α:Κυπριακές σειρές όχι. Βλέπω μόνο τα ΒΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ, για να έχω μια ολική εικόνα της σειράς και της συνοχής της. Παρακολουθώ όμως πολλές ξένες σειρές από dvd , σειρές που όπως ανέφερα και πιο πάνω είναι μικρά αριστουργήματα.

Ε:Τι άλλο ετοιμάζεις αυτή την εποχή;
Α:Ετοιμάζω και τη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία μου, με τον τίτλο ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΑΠΟ ΠΕΤΡΑ. Έχω γράψει σε μια πρώτη γραφή το σενάριο κι έχω πάρει έγκριση από τη Συμβουλευτική Επιτροπή Κινηματογράφου του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού να προχωρήσω στην ανάπτυξη του φακέλου παραγωγής, δηλαδή της εξεύρεσης χρημάτων για την πραγματοποίησή της. 

Ε:Γιατί πιστεύεις σήμερα τα περισσότερα παιδιά θέλουν να ακολουθήσουν το χώρο του θεάματος; Τραγουδιστές ή ηθοποιοί;
Α:Θεωρούν πως είναι εύκολος τρόπος να αποκτήσουν φήμη και λεφτά. Νομίζουν πως η προβολή και η διασημότητα είναι το εισιτήριο για την ευτυχία; Ίσως. Ίσως είναι χαρακτηριστικό της εποχής μας, η επιφάνεια και η ανάγκη για εύκολη, χωρίς κόπο, επιτυχία.

Ε:Κάνεις σχέδια στη ζωή σου;
Α:Λεν ότι όταν ο Θεός μάς ακούει να κάνουμε σχέδια, γελά. Προσπαθώ να ζω το τώρα. Το να ονειρεύομαι βέβαια είναι μια ανίατη ασθένεια, από την οποία πάσχω…

Ε:Τι άλλο σε ενδιαφέρει, εκτός από το θέατρο και την τηλεόραση;
Α:Η λογοτεχνία, η μουσική, τα ταξίδια, οι βόλτες σε αγαπημένα μέρη στην Κύπρο, η μαγειρική.

Ε:Ξέρεις, συνήθως λένε ότι μεταξύ των καλλιτεχνών υπάρχουν αντιζηλίες.
Α:Αυτό είναι αλήθεια. Οτιδήποτε έχει να κάνει με δημόσια προβολή φέρνει μαζί του και τη ζήλεια. Γιατί αυτός κι όχι εγώ; Είναι μέρος του παιχνιδιού και μαθαίνουμε με τον καιρό να το προσπερνούμε.

Ε:Υπάρχουν οι διάφορες «κλίκες» στο χώρο σας;
Α:Σίγουρα υπάρχουν, όπως άλλωστε και σε κάθε είδους δουλειά. Απλώς διαλέγω να τις αγνοώ και να εργάζομαι με τον τρόπο που εγώ θεωρώ σωστό, χωρίς να λαμβάνω υπόψη τέτοια πράγματα.

Ε:Εργαζόμενη γυναίκα, σύζυγος, μητέρα. Πόσο δύσκολο είναι για σένα; Και πώς ανταπεξέρχεσαι;
Α:Δε θα πω ότι είναι εύκολο, ειδικά όταν ξέρεις πως πρέπει, λόγω γυρισμάτων, να λείπεις μακριά για ώρες πολλές κατά τη διάρκεια της μέρας ή της νύχτας. Τα παιδιά πάντα σε αποζητούν, ειδικά όταν είναι μικρά. Όμως συνηθίζουν, αφού ξέρουν ότι η «μάμμα» έστω κι αν θ’ αργήσει μερικές φορές, πάντοτε επιστρέφει στο σπίτι, όπου την υποδέχονται με μια μεγάλη αγκαλιά…  

Ε:Κόριννα έχεις πονέσει στη ζωή σου;
Α:Πόνεσα πολύ, όταν έχασα τον πατέρα μου από καρκίνο το 2005.

Ε:Έχεις φίλους από τον επαγγελματικό  σου χώρο;
Α:Βεβαίως και μάλιστα πολύ αγαπημένους.

Ε:Πώς θα χαρακτήριζε η Κόριννα Αβρααμίδου την Κόριννα Αβρααμίδου;
Α:Πεισματάρα, ευαίσθητη, αρκετά υπομονετική, υπεύθυνη, κυκλοθυμική, κάποτε εσωστρεφής.

Ε:Ποιες στιγμές θα έλεγες ψέματα;
Α:Η αλήθεια είναι πως το ψέμα με δυσκολεύει, δεν είμαι καλή ψεύτρα, οπόταν το αποφεύγω όσο μπορώ. Θα αναγκαζόμουν να πω ψέματα, κυρίως για να μην πληγώσω κάποιον.

Ε:Ποιο είναι το μότο σου;
Α:«Αύριο είναι μια καινούργια μέρα», είπε κι η Βίβιαν Λη στο ΟΣΑ ΠΑΙΡΝΕΙ Ο ΑΝΕΜΟΣ.


Συνέντευξη: Στέλλα Σουρμελή