Άντρες στην υπηρεσία της Γυναίκας...
«Πίσω από κάθε μεγάλο άνδρα, βρίσκεται μια γυναίκα» λέει το γνωστό ρητό, όμως αυτή την εβδομάδα θα επικεντρώσουμε την προσοχή μας στους μεγάλους άνδρες κι όχι στις γυναίκες πίσω τους, μόνο και μόνο για τα όσα πρόσφεραν στις εκπροσώπους του φύλου μας, που ανέδειξαν, ενέπνευσαν και φρόντισαν. Σε διαφορετικές περιόδους ο καθένας κι από διαφορετική ματιά, όλοι τους έδωσαν στη γυναίκα λόγους να φροντίζει τον εαυτό της, να σέβεται και να τιμά την ύπαρξή της στην κοινωνία, να προσπαθεί να γίνεται ακόμα πιο όμορφη εσωτερικά και εξωτερικά, να νιώθει ελεύθερη, ποθητή, υγιής και ισότιμη. Ας τους γνωρίσουμε.
Ο ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΗΣ
Αν και οι Σουφραζέτες έκαναν όλη την ακτιβιστική δουλειά με το κίνημά τους, που μας είναι γνωστό (και πολύ μακρινό), υπήρξε στην απαρχή του, τις δεκαετίες του 1780 και 1790, κι ένας σημαντικός άνδρας της εποχής στη Γαλλία, που συνέβαλε στο κίνημα, δηλώνοντας την αμέριστη συμπαράσταση και υποστήριξή του στις Γαλλίδες, που ζητούσαν ίσα δικαιώματα και δικαίωμα ψήφου. Ο ρόλος που έπαιξε στη διάδοση της ιδέας για την ισότητα των δύο φύλων, στον τότε ανδροκρατούμενο κόσμο, ήταν καταλυτική, για να εμπνευστεί και να ανθίσει ακόμα περισσότερο και σε ολόκληρη την Ευρώπη το κίνημα των Σουφραζέτων, τα επόμενα αρκετά χρόνια.
Το όνομα του πύρρειου υποστηρικτή ήταν Μαρκήσιος Ντε Κοντορσέ. Ο Κοντορσέ ήταν ένας σπουδαίος μαθηματικός, φιλόσοφος και πολιτικός επιστήμονας, που έδρασε στη Γαλλία της εποχής του Διαφωτισμού και πέθανε με μυστήριο τρόπο στη φυλακή, όπου τον έβαλαν οι Γάλλοι επαναστάτες του 1789. Εκτός από το σημαντικό του επιστημονικό έργο, που τον έφερε να συνεργάζεται με τον Βενιαμήν Φραγκλίνο, ο Κοντορσέ υποστήριζε στο φιλοσοφικό του έργο τη θέσπιση και το σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, με άξονα τη φιλοσοφική του θεωρία περί της Προόδου. Η θεωρία αυτή υποστήριζε ότι τα επιστημονικά και τεχνολογικά επιτεύγματα, στα όποια η κοινωνία εμφάνιζε αλματώδη πρόοδο, έπρεπε να συνοδεύονται και από την αντίστοιχη κοινωνική πρόοδο και τη (συν)εξέλιξη των ανθρώπων, ανεξαρτήτως εθνικότητας, θρησκείας, πολιτισμού και φύλου.
Μάλιστα, ο Μαρκήσιος Ντε Κοντορσέ υποστήριζε και στην προσωπική του ζωή την ισότητα των δύο φύλων στη μόρφωση και την επαγγελματική ενασχόληση, μιας και η κατά 20 χρόνια μικρότερη σύζυγός του, με τη δική του ενθάρρυνση κατάφερε να γίνει μία από τις πιο μορφωμένες γυναίκες της εποχής, αλλά και επιτυχημένη μεταφράστρια. Η ειλικρινής αγάπη τους και η φιλοσοφία του ήταν που έδωσε φτερά και στη δική του σύζυγο, όπως και σε τόσες άλλες γυναίκες που έδωσαν έκτοτε τη μάχη για την εξασφάλιση των αυτονόητων δικαιωμάτων τους.
Ο ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΣ «ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΗΣ»
Ο Alfred Kinsey δεν ήταν ακριβώς το είδος του δόκτορα που θα περίμενε κανείς να βραβευτεί ή να δώσει μια επίσημη ομιλία σε ιατρικό συνέδριο. Κι αυτό γιατί ο Alfred Kinsey ήταν ο πρώτος σεξολόγος που κατάφερε να διεξάγει επιστημονικές έρευνες για το σεξ και να μιλήσει πρώτη φορά ανοιχτά για το θέμα ταμπού στην Αμερική, στα μέσα της δεκαετίας του ‘50.
Ο Kinsey θεωρείται από πολλούς ο πατέρας της σεξουαλικής επανάστασης των sixties, που επιτέλους είπε στις γυναίκες της Αμερικής αρχικά και της Ευρώπης αργότερα πως είναι φυσιολογικό να θέλουν να κάνουν έρωτα πριν παντρευτούν κάποιον, που ίσως δουν πρώτη φορά στην εκκλησία. Όπως ήταν αναμενόμενο, ο Kinsey, που υποστήριζε ανοιχτά στις ομιλίες του ότι η καθυστερημένη έναρξη της σεξουαλικής ζωής με το γάμο δημιουργεί συχνά ψυχολογικά προβλήματα στους νέους, δεν έχαιρε ιδιαίτερης εκτίμησης από την αμερικανική κοινή γνώμη, αλλά και συχνά ούτε από την ίδια την επιστημονική κοινότητα.
Ο Kinsey, με τα ερωτηματολόγια που έφτιαξε για την έρευνά του, έδωσε «φωνή» σε εκατοντάδες γυναίκες, ώστε να μιλήσουν ανώνυμα για τη σεξουαλικότητά τους, να βρουν μέσα από την κλίμακα Kinsey τη σεξουαλική τους ταυτότητα και να σπάσουν τις ανασφάλειες, τους φόβους και την τεράστια άγνοια, που ο συντηρητισμός της εποχής τούς επέβαλε.
Ακόμα κι αν κάποιοι επικριτές του τον κατηγορούν ότι οι δικές του σεξουαλικές ορέξεις επηρέασαν τα αποτελέσματα της έρευνάς του, ο Alfred Kinsey, που στην προσωπική του ζωή ήταν παντρεμένος με τέσσερα παιδιά, παραμένει πάντως ο άνθρωπος, που ακόμα και με τις αμφιλεγόμενες μεθόδους έρευνάς του, έγραψε το πρώτο βιβλίο για τη Σεξουαλική Συμπεριφορά του Θηλυκού Άνθρωπου, αποκαθηλώνοντας τη γυναικεία φύση από την αποστειρωμένη θέση της αναγκαστικής παρθενίας, όπου ήθη και έθιμα της ανδροκρατούμενης κοινωνίας την είχαν ανεβάσει και την επέστρεψε, στο βαθμό που μπορούσε, στην αληθινή της υπόσταση. Την ανθρώπινη!
Ο ΣΧΕΔΙΑΣΤΗΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΝΤΥΣΕ
Ένα αφιέρωμα στους άνδρες που μας αγάπησαν θα ήταν ελλιπές χωρίς τον άνδρα που φρόντισε την εικόνα μας, ανέδειξε σύγχρονες «Αφροδίτες» με σώματα πραγματικά, με καμπύλες και δύναμη, προτού έρθει στη ζωή μας το φαινόμενο βέβαια του modeling, Kate Moss και το size – 0 μπει στις πασαρέλες και στη ζωή μας. Ο σχεδιαστής που μέσα στα ρούχα του «έφτιαξε» τη γενιά των Super Models παλιάς κοπής, όπως η Naomi Campbel, η Linda Evangelista και η Claudia Shiffer ακόμα.
Ο Gianni Versace ήταν ταλαντούχος. Ήδη από μικρό παιδί δούλευε κοντά στη μοδίστρα μητέρα του, ερχόμενος καθημερινά σε επαφή με αληθινές γυναίκες, που έρχονταν για τις πρόβες τους στο μαγαζί της. Εκείνος είχε επωμιστεί το καθήκον να βρίσκει όμορφους λίθους, πολύτιμους και μη, για να στολίζει η μητέρα του τα φορέματα. Ίσως αυτή η πρώιμη επαφή με τη μόδα ήταν που τον έκανε να φύγει για το Μιλάνο, την καρδιά της μόδας, για να σπουδάσει σχέδιο, αφού πρώτα είχε τελειώσει την Αρχιτεκτονική. Και μπορεί εκείνη η καθημερινή επαφή με τις αληθινές γυναίκες να ήταν που δημιούργησε την άρτια αισθητική του, σε ό,τι αφορά στο γυναικείο σώμα, αλλά και στη γραμμή των θηλυκών ρούχων που το αγκαλιάζουν. Ο Gianni Versace, στις πασαρέλες του, μέχρι τέλους αποδείκνυε αναληθή τη φήμη που θέλει τους ανοιχτά gay μόδιστρους να επικεντρώνονται σε περισσότερο ασχημάτιστα και αδύνατα σώματα, επιλέγοντας καμπύλες και το πιο σημαντικό, υγεία.
Την εποχή που ο Versace σάρωνε τις πασαρέλες με τις κολεξιόν του, πέρασαν από τα χέρια του τα πιο διάσημα μοντέλα ή καλύτερα έκανε διάσημα όσα μοντέλα γνωρίζαμε εκείνη την εποχή. Οι εμπνεύσεις του είχαν πάντοτε τη σταθερή τους βάση στον Andy Warhol, την Αρχαία Ελλάδα και Ρώμη, αλλά και την αφηρημένη τέχνη. Και ο τρόπος που όλα αυτά, τα φαινομενικά αταίριαστα pop, classic και avant – guarde στοιχεία, τελικά έδεναν πάνω στα γυναικεία σώματα, που τόσο θέλησε να αναδείξει ο Versace, είναι το μυστικό του που δε θα μάθουμε ποτέ, αφού δολοφονήθηκε στις 15 Ιουλίου του 1997 αναίτια, όπως δείχνει μέχρι σήμερα η έρευνα για το θάνατό του. Το σίγουρο είναι πως άφησε τις γυναίκες και το χώρο της μόδας φτωχότερο.
Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΣΩΣΕ
Αυτός που αγάπησε τις γυναίκες περισσότερο από όλους ίσως είναι ο άνδρας που χάρις στην επιστημονική του έρευνα χάρισε την ίδια τη ζωή σε εκατομμύρια γυναίκες στον κόσμο. Ο άνδρας αυτός δεν είναι άλλος από τον Γεώργιο Παπανικολάου, το γιατρό που κατάφερε να ανακαλύψει έναν αξιόπιστο τρόπο διάγνωσης του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, ένα είδος καρκίνου που έχει ένα από τα χαμηλότερα προσδόκιμα ζωής για τις ασθενείς. Μάλιστα το ΠΑΠ τεστ, όπως είναι παγκοσμίως γνωστό από τα τρία πρώτα γράμματα του επώνυμου του γιατρού των γυναικών, είναι ό,τι πιο αξιόπιστο έχει καταφέρει να ανακαλύψει η επιστημονική κοινότητα ως σήμερα, 69 χρόνια μετά τη δημοσίευση της μελέτης του Έλληνα γιατρού.
Ο Γεώργιος Παπανικολάου γεννήθηκε στην Εύβοια της Ελλάδας και σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Η εσωτερική του ανάγκη να προσφέρει περισσότερα στην ανθρωπότητα, τον οδήγησε στο Μόναχο της Γερμανίας, όπου και συνέχισε τις σπουδές του. Στην Ελλάδα επέστρεψε, για να παντρευτεί την αγαπημένη του από όλες τις γυναίκες και μετά επέστρεψε στη Γερμανία και το έργο του. Το 1913 μετανάστευσε στην Αμερική για μια καλύτερη τύχη στο επιστημονικό έργο του. Η ανακάλυψή του, που έμελλε να αλλάξει τον ιατρικό κόσμο σε ό,τι αφορά στην Γυναικολογία, έγινε το 1928, ωστόσο πήρε 15 χρόνια μέχρι να έρθει στο φως της δημοσιότητας.
Ο Παπανικολάου δεν έκανε απλά μια ανακάλυψη που βελτίωσε την κατάσταση. Έκανε την ανακάλυψη που άλλαξε τα δεδομένα και που μέχρι σήμερα σώζει όσες γυναίκες τηρούν ευλαβικά την οδηγία για Τεστ ΠΑΠ μία φορά το χρόνο, από την έναρξη της σεξουαλικής τους ζωής. Γι’ αυτό και η καρδιά όλων των γυναικών του πλανήτη πρέπει να φυλάει λίγο χώρο μέσα της, κι ανάμεσα στους όσους άντρες περάσουν από τη ζωή της, για τον επιστήμονα που μπορεί να μην κατάφερε να πάρει το Νόμπελ Ιατρικής, ωστόσο κατάφερε να «ακούει» καθημερινά το «ευχαριστώ» γυναικών σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Κι αυτό μάλλον αποτελεί τη μεγαλύτερη δυνατή αναγνώριση.
της Λίας Παπαϊωάννου
0 comments