Ο Έρωτας...

Δεν υπάρχουν μόνο τα σωματικά συμπτώματα αυτής της «βασανιστικής αρρώστιας», που λέγεται έρωτας. Όσοι όμως έχουν ερωτευθεί ξέρουν πως ό,τι συμβαίνει μέσα στο μυαλό μας είναι πολύ χειρότερο από αυτό που συμβαίνει στο σώμα μας, όταν το φτερωτό αγοράκι με τη φαρέτρα μάς τιμήσει με τα βέλη του. Μέσα στο μυαλό μας, όπως άλλωστε και την καρδιά μας, δεν υπάρχει παρά μόνο το αγαπημένο πρόσωπο και η αγάπη μας για αυτό. Όλες μας οι σκέψεις γύρω από αυτό το θέμα στριφογυρίζουν. Ο έρωτας μάς γίνεται έμμονη ιδέα. Χάνουμε τον ύπνο μας, χάνουμε τη μνήμη μας, χάνουμε κάθε ικανότητα συγκεντρώσεως, χάνουμε το  ίδιο το μυαλό μας.

Βέβαια, η αντίδραση αυτή είναι φυσική κατά ένα μέρος. Όταν η καρδιά μας χτυπάει τρελά, όταν δυσκολευόμαστε ακόμα και να αναπνεύσουμε, είναι πολύ δύσκολο να συγκεντρωθούμε σε οτιδήποτε άλλο εκτός από την αιτία όλης αυτής της αναταραχής.

Στη ζωή μας αντιμετωπίζουμε καταστάσεις που φαίνονται τελείως παράλογες. Για αυτό άνθρωποι έξυπνοι και ευαίσθητοι εγκαταλείπουν ξαφνικά τις προσπάθειες μιας ολόκληρης ζωής, τις φιλοδοξίες που έτρεφαν από παιδιά, εγκαταλείπουν χρήματα, φίλους, σπίτι, οικογένεια, τα πάντα, για να ριχτούν στο αβέβαιο παιχνίδι του έρωτα. Όσο και αν προσπαθούν να συγκρατηθούν, όσο και αν ένα κομμάτι του μυαλού τους  φωνάζει ότι είναι τρέλα αυτό που κάνουν, η επιταγή της φύσεως έχει τόση δύναμη που δεν αφήνει περιθώρια για λογικές σκέψεις, αυτοκυριαρχία, αίσθημα ευθύνης ή και αξιοπρέπεια.

Κατά κάποιον παράδοξο τρόπο όμως, ο έρωτας μπορεί κάποτε να μας οδηγήσει από την κατάσταση της ερωτικής νιρβάνας σε μια εκπληκτική και αχαλίνωτη πνευματική δραστηριότητα.

Πολλοί από τους μεγάλους λογοτέχνες όλων των εποχών έγραψαν τα αριστουργήματα της ζωής τους κάτω από την επίδραση του έρωτα. Όσο για τους κοινούς θνητούς, συμβαίνει συχνά να ξαναδιαβάζουν ερωτικά γράμματα που έγραψαν σε άλλες εποχές και να μην αναγνωρίζουν κυριολεκτικά τον εαυτό τους. Τα γραπτά τους έχουν μια ευαισθησία, μια ποιητικότητα και μια εκφραστική δύναμη, που δεν μπόρεσαν να ξαναβρούν ποτέ από τότε.

Τελικά, όπως και να έχουν τα πράγματα ένα είναι το σίγουρο: ο έρωτας είναι μια παράξενη εμπειρία. Μπορεί να είναι  κόλαση, παράδεισος, αρρώστια, βάσανο, ευτυχία, δυστυχία, πόνος, χαρά και όλα αυτά μαζί. Αλλά είναι εμπειρία μοναδική.  Και σε τελευταία ανάλυση, αυτό που ομορφαίνει πάνω από κάθε τι άλλο και δημιουργεί τη ζωή.

Γεια σας…

Της Στέλλας Σουρμελή