Κώστας Σχοινιού:"Είμαι ένα μεγάλο παιδί που δεν λέει να μεγαλώσει"
Μετά από δώδεκα χρόνια θα τον χαρούμε και στην τηλεόραση, στην νέα φιλόδοξη και πολλά υποσχόμενη τηλεοπτική σειρά του ΑΝΤΕΝΝΑ Κύπρου, «Βαλς με Δώδεκα Θεούς». Μια μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος της Λένας Μαντά, που θα κάνει πρεμιέρα στις 8 Οκτωβρίου.
Σήμερα ανοίγει την καρδιά του στην ΓΥΝΑΙΚΑ και μιλά για την ζωή του, την καριέρα του, τα ενδιαφέροντα και τις αγάπες του.
Ε:Κώστα, μετά από πόσα χρόνια επιστρέφεις και πάλι στην τηλεόραση;
Α: Επιστρέφω μετά από αρκετά (δώδεκα περίπου) χρόνια και πάλι στην τηλεόραση. Αν και δεν είμαι ηθοποιός της τηλεόρασης, δηλαδή δεν απέκτησα αναγνωρισιμότητα από αυτή, αλλά από το θέατρο.
Ε:Όταν σου έγινε η πρόταση, ποια ήταν η πρώτη σου αντίδραση;
Α:Η πρόταση έγινε εντελώς αναπάντεχα και ταυτόχρονα μπορώ να πω, από τον Ανδρέα Γεωργίου και τον Κούλλη Νικολάου, σε μια εκδήλωση που έκανε η τηλεόραση sigma για το telethon. Και εδώ θα ήθελα να πω ότι η παιδική σκηνή Δώρου Κυριακίδη δίνει το «παρών» της αφιλοκερδώς, για όλες τις φιλανθρωπικές εκδηλώσεις που κάνει το telethon. Όταν, λοιπόν, μου έγινε η πρόταση για το Βαλς, η πρώτη απάντηση ήταν ΟΧΙ για δύο λόγους. Πρώτον: πρόκειται για μια κοινωνική δραματική σειρά και δεύτερον: αν θα έκανα επανεμφάνιση στην τηλεόραση, θα προτιμούσα κωμωδία. Όταν μου εξήγησαν, όμως, ότι ο κόσμος θα ήθελε να με δει και σε κάτι διαφορετικό και όταν μου είπαν το καστ της σειράς και το όνομα Κάτια Δανδουλάκη, τότε ήταν και εκεί που με τούμπαραν και από το μεγάλο ΟΧΙ, είπα το μεγάλο ΝΑΙ.
Ε:Μίλησέ μας λίγο για το ρόλο σου στη σειρά.
Α:Στα πρώτα γυρίσματα, δε στο κρύβω, δυσκολεύτηκα, αλλά με την αγάπη του Ανδρέα και όλου του συνεργείου, μπήκα αμέσως στο κλίμα. Ο ρόλος μου είναι ένας γιατρός, γενικός παθολόγος, που λειτουργεί ως μέντορας της προϊσταμένης ( Μαρίνας Βρόντη), μιας πολύ καλής ηθοποιού, που για πρώτη φορά συνεργαζόμαστε. Είναι ένας ρόλος που θα αγαπηθεί από τον κόσμο, λόγω του χαρακτήρα του.
Ε:Ο ρόλος που σε έχει σημαδέψει στο θέατρο είναι αυτός του «Νικολάκη» από την παιδική σκηνή Δώρου Κυριακίδη. 27 ολόκληρα χρόνια. Σκέφτηκες κάποια στιγμή να σταματήσεις;
Α:Αυτήν την ερώτηση μού την κάνουν πολλοί. Και η απάντηση που παίρνουν είναι: «τι ζόρι τραβάτε ..με τον Νικολάκη;». Όχι, βέβαια, αυτόν το ρόλο που αγαπήθηκε και αγαπιέται όσο κανένας άλλος, από τα παιδιά και όχι μόνο, δεν πέρασε ποτέ από το μυαλό μου να τον εγκαταλείψω. Από τον Νικολάκη έζησαν πολλές οικογένειες. Μιλώ από ηθοποιούς, τεχνικούς, σκηνογράφους, μουσικούς κτλ. Όσο ο Νικολάκης γεμίζει ακόμα θέατρα όπου παίζει και μιλάμε πάντα για την «Παιδική Σκηνή Δώρου Κυριακίδη», θα είμαστε εκεί, επί των επάλξεων!! Με αγάπη, αφοσίωση και σεβασμό στο παιδί, αλλά και στην οικογένεια. Και ο Δώρος και εγώ αγαπάμε και έχουμε αφιερώσει ολόκληρη τη ζωή μας για το παιδικό θέατρο.
Ε:Λένε ότι τα παιδιά είναι το πιο δύσκολο κοινό. Υιοθετείς αυτή την άποψη;
Α:Φυσικά και είναι. Πρέπει να έχεις τα κότσια και το ταλέντο, για να μπορέσεις να τα κρατήσεις δύο ώρες, χωρίς να βαρεθούν λεπτό. Το ξέρεις ότι μόλις τελειώσει μία παράσταση, ακούμε τον κόσμο να λέει: «μα τέλειωσε; Θέλουμε και άλλο». Αυτό σημαίνει όχι απλά έχεις πετύχει το σκοπό σου, αλλά και επιβραβεύεται.
Ε:Θα μου πεις κάτι από όσα σε έχει διδάξει το παιδικό θέατρο;
Α:Αγάπη, αφοσίωση, να λειτουργώ σαν δάσκαλος, σαν πατέρας αλλά και σαν παιδί.
Ε:Πότε θα ανέβει και ποιο θα είναι το επόμενό σας θεατρικό έργο;
Α:Είπαμε φέτος να πρωτοτυπήσουμε και να ανεβάσουμε ένα έργο που πάντα ήθελα. Έτσι τόλμησα και διασκεύασα τη μεγάλη κινηματογραφική ταινία «Ε.Τ ο Εξωγήινος» για παιδιά . Με τίτλο: «ΠΟΙΟΣ ΑΠΗΓΑΓΕ ΤΟΝ ΝΙΚΟΛΑΚΗ». Δε στο κρύβω ότι είμαι κατενθουσιασμένος, γιατί εκτός από μπόλικο γέλιο, έχει πολλή δράση, αλλά και πολλά όμορφα μηνύματα για την φιλία. Επίσης, θίγουμε το θέμα του τσιγάρου, αλλά και του ιντερνέτ και πόσο βλαβερά είναι και εθιστικά και τα δύο. Η πρεμιέρα είναι στις 30 Σεπτεμβρίου, Κυριακή, στις 10.45 το πρωί, στο Θέατρο ΠΑΝΘΕΟΝ (Διαγόρου) Λευκωσία και το έργο θα κρατήσει όλο τον Οκτώβριο και Δεκέμβριο, κάνοντας περιοδεία σε όλη την Κύπρο. Μαζί μας φέτος παίζουν εκτός από εμένα, που κάνω τον Νικολάκη, ο Πέτρος Φιλίππου, η Γιώτα Κρός , η Ελισάβετ Μπλάκκη, στο ρόλο του Εξωγήινου, μία νέα ταλαντούχα ηθοποιός, η Μύρια Χώπλαρου, απόφοιτος της σχολής Γιώργου Αρμένη στην Αθήνα και ο Δώρος Κυριακίδης, που το σκηνοθετεί κιόλας.
Ε:Τα τελευταία καλοκαίρια κάνατε και μια απόπειρα για «αναβίωση» της επιθεώρησης; Γιατί σταματήσατε;
Α:Σταματήσαμε, γιατί αποδείχτηκε ότι και στο θέατρο εάν δεν έχεις κομματική ταυτότητα, δε σου κλείνουν παραστάσεις στα διάφορα φεστιβάλ που γίνονται. Άστο, μεγάλο θέμα.
Ε:Πώς ήταν η καλλιτεχνική σου πορεία μέχρι σήμερα;
Α:Γεμάτη περιπέτεια, χαρές, λύπες, επιτυχίες κάποιες αποτυχίες, δόξα τω Θεώ έχω κάνει αυτά που ήθελα να κάνω στο θέατρο. Το μόνο μου όνειρο είναι να κάνω μια κινηματογραφική ταινία.
Ε:Ηθοποιός σημαίνει όντως φως;
Α:Φως για αυτούς που έχουν φώς.
Ε:Ποια η ουσιαστική διαφορά της τηλεόρασης από το θέατρο;
Α:Το θέατρο είναι μαγεία, ταξιδεύεις και μαζί σου παίρνεις και το κοινό. Η τηλεόραση είναι ένα μέσο για προβολή. Αγαπώ την τηλεόραση, αλλά η μεγάλη μου αγάπη είναι το θέατρο. Πώς να το κάνουμε, είμαι γεννημένος για το θέατρο, χα χα!!!
Ε:Λένε ότι η τηλεόραση είναι το μόνο μέσο που έχει τη δύναμη να κάνει έναν ηθοποιό «αναγνωρίσιμο», με ό,τι μπορεί να συνεπάγεται αυτό;
Α:Συμφωνώ, αλλά η τηλεόραση είναι δίκοπο μαχαίρι. Μπορεί να σε κάνει γνωστό από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά μπορεί και να σε εξαφανίσει ταυτόχρονα, αν δεν είσαι προσγειωμένος και δεν καβαλικέψεις το καλάμι. Η επιτυχία ενός ηθοποιού είναι να γίνει γνωστός και αγαπητός μέσα από το θέατρο και να έχει διάρκεια.
Ε:Μίλησέ μας για τα Θεατρικά Εργαστήρια Νικολάκης;
Α:Φέτος, εκτός από την παιδική μας σκηνή και την τηλεοπτική σειρά «Βαλς με Δώδεκα Θεούς» στον Αντ1, θα διδάσκω και σε δύο εργαστήρια, με την ονομασία «Θεατρικά εργαστήρια Νικολάκης». Κάθε Δευτέρα, στον πολιτιστικό χώρο ΛΕΥΚΗ ΑΘΗΝΑ στη Λεμεσό και κάθε Τρίτη, στη Λάρνακα στο Music and Art Studio . Επίσης, ίσως αν όλα πάνε καλά μέσα στον Απρίλιο, θα πρωταγωνιστήσω και σε ένα μιούζικαλ, το πιο πολυδάπανο που έγινε ποτέ στην Κύπρο.
Ε:Για να έρθουμε σε ένα δύσκολο θέμα. Ποιος είναι ο Κώστας Σχοινιού;
Α:Ένα μεγάλο παιδί, που δε λέει να μεγαλώσει. Βλέπεις, το παιδικό θέατρο και ο χαρακτήρας του Νικολάκη ταυτίστηκαν και με το χαρακτήρα του Κώστα.
Ε:Ποιο είναι το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σου;
Α:Αυθόρμητος, ό,τι έχω να πω το λέω και δεν υπολογίζω ποιος είναι δίπλα μου. Καμιά φορά, όμως, μου βγαίνει σε κακό!!
Ε:Αν μπορούσες να αλλάξεις κάτι στον εαυτό σου, ποιο θα ήταν και γιατί;
Α:Την ευκολοπιστία μου, αλλά και τη διαίσθηση που έχω. Πολλοί μού λένε ότι είναι χάρισμα. Αλλά εμένα με τρομάζει, γιατί πάντα βγαίνω αληθινός και σε θέματα που δεν είναι και τόσο ευχάριστα.
Ε:Ποιο είναι το μεγαλύτερο ελάττωμά σου;
Α:Όταν ξυπνήσω, θέλω δύο ώρες για να μπορέσω να λειτουργήσω.
Ε:Τι φοβάσαι περισσότερο και γιατί;
Α:Το αύριο, που είναι τόσο αβέβαιο σε αυτούς τους καιρούς που ζούμε.
Ε:Τι απεχθάνεσαι περισσότερο;
Α:Την αχαριστία. Την έζησα στο πετσί μου και κανένας δεν είναι πιο επικίνδυνος από αυτόν που έχεις ευεργετήσει. Ουδείς επικινδυνότερος από τον ευεργετηθέντα αχάριστο.
Ε:Πόσα χρόνια κρατά αυτή η κολόνια; Δηλαδή η φιλία σου με τον Δώρο Κυριακίδη;
Α:Με τον αγαπημένο μου Δώρο είμαστε 27 χρόνια φίλοι- αδέλφια και συνεργάτες. Ό,τι είμαι σήμερα στο θέατρο το χρωστάω σε αυτόν. Αυτός με προσγείωνε στα πρώτα βήματα της καριέρας μου και ειδικά όταν δημιουργήθηκε ο παιδικός ήρωας Νικολάκης και η αγάπη των παιδιών και των γονέων τους ήταν τόσο μεγάλη, που άνετα θα μπορούσα να καβαλήσω το καλάμι. Αλλά αυτός ήταν πάντα εκεί και με έβαζε στη θέση μου.
Ε:Τι είναι αυτό που σου λείπει και ονειρεύεσαι να το πραγματοποιήσεις κάποια στιγμή;
Α:Κάποια στιγμή ο Νικολάκης να βγει και στους κινηματογράφους. Εύχομαι να μη μείνει όνειρο ...
Ε:Σε ποια λάθη δείχνεις τη μεγαλύτερη επιείκεια;
Α:Στα λάθη που δε γίνονται εσκεμμένα.
Ε:Σε ποια περίπτωση θα έλεγες ψέματα;
Α:Ψέματα θα έλεγα μόνο για να μην πληγώσω κάποιον και να μην τον προσβάλω.
Ε:Ποιο είναι το μότο σου;
Α:Όταν μου κάνει κάτι εντύπωση, λέω πάντα «όι μάνα μου. Μα αλήθκεια; εν το πιστεύω».
Συνέντευξη: Στέλλα Σουρμελή
0 comments