Έλενα Πάτροκλου: «Η Κύπρος είναι η ψυχή μου, η οικογένειά μου, η ασφάλειά μου, η μάνα μου»
Γλυκιά, προσιτή, με αίσθηση του χιούμορ. Αυτή είναι η Έλενα Πατρόκλου. Η δική μας Έλενα, το δικό μας κορίτσι, που τόσο μας λείπει από την Κύπρο, όπως εξάλλου και στην ίδια λείπει η ιδιαίτερή της πατρίδα.
Μια παρουσία που σιγά-σιγά αφήνει το δικό της στίγμα στα καλλιτεχνικά δρώμενα της Ελλάδας.
Σήμερα ανοίγει την καρδιά της στη ΓΥΝΑΙΚΑ.
Ε: Μόνιμη κάτοικος Ελλάδας εδώ και χρόνια. Έχεις σκεφθεί να επιστρέψεις κάποτε στην Κύπρο;
Α: Για να είμαι ειλικρινής ανέκαθεν είχα στο πίσω μέρος του μυαλού μου να γυρίσω κάποια στιγμή στην Κύπρο.
Θεωρώ ότι είμαι από τους προνομιούχους ανθρώπους
που έχουν δυο πατρίδες. Η Κύπρος είναι η γενέτειρά μου και η Ελλάδα η θετή μου μητέρα. Τα τελευταία χρόνια η κατάσταση εδώ είναι πολύ άσχημη οικονομικά, επαγγελματικά κτλ.
Εάν αντιμετώπιζα βιοποριστικό πρόβλημα, σίγουρα θα γύριζα.
Προς το παρόν έχω στο μυαλό μου ότι εκεί που έχω στημένο το μικρόφωνό μου είναι και το σπίτι μου. Η Κύπρος όμως είναι η ψυχή μου, η οικογένειά μου, η ασφάλειά μου, η μάνα μου!!!
Ε: Ποια ήταν τα ερεθίσματα στην παιδική ή εφηβική σου ηλικία που σε ώθησαν να ακολουθήσεις αυτό το επάγγελμα;
Α: Την πρώτη επαφή μού την έδωσε ο πατέρας μου. Έπαιζε μπουζούκι ερασιτεχνικά και τραγουδούσε.
Σίγουρα και το σχολείο έπαιξε μεγάλο ρόλο. Εκεί τραγούδησα πρώτη φορά και πήρα τα πρώτα θετικά σχόλια από τους καθηγητές μου.
Από μικρό παιδί θεωρούσα τη μουσική προέκτασή μου και αναπόσπαστο μέρος του εαυτού μου.
Όταν μπήκε στη ζωή μου, η αποδοχή μου ήταν πλήρης και απόλυτη!!! Την έκανα φίλη μου και συμπορεύτηκα μαζί της.
Δε σκέφτηκα ποτέ να κάνω κάτι άλλο. Είμαι από τους τυχερούς ανθρώπους που έκανα το χόμπι μου επάγγελμα!!!
Ε: Πώς είναι τα καλλιτεχνικά δρώμενα στην Ελλάδα του σήμερα;
Α: Η μουσική στην Ελλάδα διαφοροποιήθηκε σημαντικά, για λόγους που έχουν να κάνουν κυρίως με την αλλαγή του καλλιτεχνικού και δισκογραφικού τοπίου.
Οι δισκογραφικές εταιρείες περνούν κατά κάποιον τρόπο στο περιθώριο και παίρνει τα ηνία το διαδίκτυο. Τώρα ο καθένας έχει την πολυτέλεια να επιλέξει τη μουσική που τον εκφράζει διαδικτυακά. Όπως όλα, έτσι και η μουσική περνά κρίση, αλλά πιστεύω πως τώρα γίνεται ένα πολύ σημαντικό και αξιοκρατικό ξεκαθάρισμα για τους καλλιτέχνες και τον κόσμο που ακούει μουσική. Υπάρχει βήμα για όλους.
Ε: Πού σε βρίσκουμε σήμερα από άποψη καλλιτεχνική και επαγγελματική;
Α: Είμαι στους Ζιγκ - Ζαγκ, αλλά κάνω και προσωπικές εμφανίσεις κατά καιρούς. Σίγουρα η κρίση στην Ελλάδα δε θα μπορούσε να αφήσει εμάς στο απυρόβλητο. Γνωρίζουμε ότι το γκρουπ δεν είναι τόσο επίκαιρο όπως παλιά, ωστόσο επιλεγούμε να εμφανιζόμαστε στο εξωτερικό, που ο κόσμος δύσκολα ξέχνα τα καλά διαχρονικά συγκροτήματα.
Πέρσι περιοδεύσαμε Αμερική, Αυστραλία και Αφρική, με μεγάλη επιτυχία.
Παράλληλα διδάσκω στον Αντένα και κάνω σεμινάρια τραγουδιού και τεχνικής.
Ε: Τι είναι αυτό που κρατά τόσα χρόνια τη συνεργασία σου με τους ΖΊΓΚ-ΖΑΓΚ;
Α: Είμαι στο γκρουπ 11 χρόνια. Έχω ζήσει και ζω μαζί τους ανεπανάληπτες στιγμές στις περιοδείες. Τώρα πια δεν μπορώ να τους δω μόνο σαν συνεργάτες. Είναι η οικογένειά μου στην Ελλάδα, με έχουν στηρίξει σε οτιδήποτε κάνω και δεν έχω κανένα λόγο να αναζητήσω κάτι άλλο καλλιτεχνικά.
Έχω την ελευθερία να συνεργάζομαι και με άλλους τραγουδιστές, όταν το γκρουπ δε δουλεύει.
Όλοι κάνουμε κι άλλες δουλειές, το γκρουπ όμως είναι το μεράκι μας !!!
Ε: Τι σου αρέσει περισσότερο στη δουλειά σου;
Α: Το σημαντικότερο για μένα είναι που δεν το είδα ποτέ σαν δουλειά. Μου αρέσει που κάνω το χόμπι μου και ζω από αυτό.
Ε: Και τι σε ενοχλεί;
Α: Με ενοχλεί οτιδήποτε ανήθικο.
Το ήθος στον άνθρωπο είναι χάρισμα, όπως και η μουσικότητα. Εάν πορεύεσαι χωρίς ήθος, ταξιδεύεις προς ασήμαντους προορισμούς, με ασήμαντους συνεπιβάτες.
Ε: Τι κάνει διαχρονικό ένα τραγούδι;
Α: Δεν πιστεύω ότι υπάρχει συνταγή γι’ αυτό.
Ο κόσμος, ο απλός ακροατής καθορίζει την τύχη ενός τραγουδιού.
Ε: Πώς ήταν η εμπειρία σου στη Eurovision;
Α: Στη Eurovision έζησα μια από τις πιο όμορφες στιγμές της ζωής μου. Επιλέγηκα να εκπροσωπήσω τη χώρα μου. Αυτό και μόνο ήταν ό,τι πιο τιμητικό και αγχωτικό είχα κάνει ποτέ.
Συγκλονιστική εμπειρία, δε θα την άλλαζα με τίποτα στον κόσμο!
Ε: Εκτός από την πειρατεία, ποιος άλλος βλάπτει τη μουσική;
Α: Είναι λίγο σκληρό αυτό που θα πω. Πολλές φορές οι ίδιοι οι τραγουδιστές βλάπτουν τη μουσική.
Αν μπορείς να μιλήσεις, μπορείς να τραγουδήσεις.
Αν μπορείς να περπατήσεις, μπορείς να χορέψεις.
Το θέμα είναι «πόσο καλά μπορείς να το κάνεις αυτό»;
Κανένας γιατρός δεν πήρε το νυστέρι ξαφνικά και άρχισε να χειρουργεί, χωρίς να σπουδάσει.
Να πάρουν σοβαρά το τραγούδι και να το σπουδάσουν όσοι θέλουν να ασχοληθούν μ’ αυτό.
Δε μας φταίει σε τίποτα η μουσική να την κατακρεουργούμε!!!
Ε: Πώς αντιστέκεσαι στη μουσική φτήνια;
Α: Απλά αλλάζω σταθμό ή κανάλι…..
Ε: Τι σε ενοχλεί σήμερα στη δισκογραφία;
Α: Τίποτα δε με ενοχλεί! Έχω την πολυτέλεια να επιλέγω διαδικτυακά τι θέλω να ακούσω. Το μόνο πρόβλημα με το διαδίκτυο είναι η πειρατεία.
Ε: Έχουμε τη μουσική και τα τραγούδια που μας αξίζουν;
Α: Σαφέστατα. Εφόσον εμείς τα ψηφίζουμε, αυτά μας αξίζουν.
Ε: Επιτυχία για σένα είναι;
Α: Επιτυχία είναι η συνάντηση της ευκαιρίας με την ετοιμότητα.
Σε όλους τους ανθρώπους δίνονται ευκαιρίες ανέλιξης σε διαφόρους τομείς. Αν όμως δεν έχεις τα απαραίτητα εφόδια τη δεδομένη στιγμή, η ευκαιρία θα πάει χαμένη.
Ε: Ποια ήταν η μεγαλύτερη επαγγελματική σου επιτυχία, και γιατί;
Α: Θα μπορούσα να σου πω η συμμέτοχη μου στη Eurovision ή οι σημαντικές συνεργασίες μου με μεγάλα ονόματα της Αθήνας. Κάνοντας όμως μια δεύτερη σκέψη, θα έλεγα οι μαθητές μου.
Ακούω παιδιά μου, που ξεκίνησαν μαθήματα κοντά μου πριν
5- 6 χρόνια, και χαίρεται η ψυχή μου με την πρόοδό τους.
Εξίσου σημαντικό και τιμητικό θεωρώ το ό,τι με επέλεξαν σαν δασκάλα τους και επώνυμοι τραγουδιστές.
Ε: Τι σου προσφέρει και τι σου στοιχίζει αυτό το επάγγελμα;
Α: Μου προσφέρει τα πάντα και δε μου κοστίζει τίποτα!
Δεν το λέω καθόλου υπεροπτικά αυτό, αλλά με ευγνωμοσύνη. Θεωρώ ότι μουσικοί και τραγουδιστές κάνουμε μια προνομιούχα «δουλειά», που μας δίνει την ευκαιρία να ταξιδέψουμε σε όλο τον κόσμο και να πληρωθούμε πολύ καλά γι’ αυτό. Έχω κάνει περιοδείες Αμερική, Αφρική, Αυστραλία, Ευρώπη πάνω από δέκα φορές. Ένας καθημερινός άνθρωπος χρειάζεται μια περιουσία να το κάνει αυτό. Να φανταστείς κάθε 5-6 χρόνια αλλάζω διαβατήριο, γεμίζουν οι σελίδες με τις βίζες.
Ε: Τι θα άλλαζες στην πορεία σου, αν ξεκινούσες τώρα;
Α: Δε θα άλλαζα κάτι. Δεν ξέρω η τύχη; Ο Θεός; Ήταν απλόχεροι μαζί μου και θα ήμουν αχάριστη, αν δεν το αναγνώριζα.
Ε: Έρχεσαι σε επαφή με νέους ανθρώπους. Ποια συμβουλή θα έδινες εσύ για αυτό το επάγγελμα, που θα ήταν χρήσιμη σε ένα νέο;
Α: Δε μου αρέσει να δίνω συμβουλές, γιατί κι εγώ ακόμα μαθαίνω!
Ωστόσο από την εμπειρία μου, μπορώ να σου πω με σιγουριά ότι τίποτα και ποτέ δε σου χαρίζεται. Αν θέλεις να πετύχεις κάτι, πρέπει να το κατακτήσεις με κόπο και αφοσίωση.
Το μέλλον πλάθεται στο παρόν.
Ε: Ποια είναι η Έλενα Πατρόκλου; Σκιαγράφησέ μας εσύ τον εαυτό σου;
Α: Είμαι ένας ανήσυχος άνθρωπος, με φιλήσυχη ζωή….
Ε: Τι άλλο σε ενδιαφέρει εκτός από το τραγούδι και τη διδασκαλία;
Α: Μου αρέσει να φτιάχνω χειροποίητα έπιπλα.
Έχω μια μικρή αποθηκούλα στο σπίτι, γεμάτη εργαλεία και μηχανήματα. Κόβω τα ξύλα, τα μοντάρω, τα περνώ αστάρι, πατίνα, ό,τι μπορείς να φανταστείς!
Έφτιαξα όλα τα έπιπλα στο studio που δουλεύω, ντουλάπια, βιβλιοθήκες, γραφείο κτλ. Οι φίλοι μου με φωνάζουν «βασίλισσα του black & decker», χα χα χα!!!
Ε: Έχεις φίλους από το χώρο σου;
Α: Ναι, ασφαλώς έχω κάλους φίλους, εντός και εκτός του καλλιτεχνικού. Παρ’ όλο που έχω μετοικήσει εδώ και χρόνια
στην Ελλάδα, έχω αγαπημένους φίλους και στην Κύπρο από τα παιδικά μου χρόνια. Η γεωγραφία δεν έγινε ποτέ αιτία να χάσω φίλους, λόγω απόστασης.
Ε: Δέχθηκες πισώπλατες μαχαιριές;
Α: Όχι, δε θα το έλεγα. Ποτέ δεν είχα κόντρες ή αντιπαραθέσεις με φίλους ή συναδέλφους. Θέλω να πιστεύω ότι δεν έχω εχθρούς, αν μπορώ να το πω έτσι.
Ε: Πόσο ρόλο παίζει ο έρωτας στη ζωή σου;
Α: Σημαντικό, αλλά όχι το σημαντικότερο….
Ε: Ποιο είναι το μότο σου;
Α: Ζήσε την κάθε σου μέρα σαν να είναι η τελευταία!
Συνέντευξη: Στέλλα Σουρμελή
Μια παρουσία που σιγά-σιγά αφήνει το δικό της στίγμα στα καλλιτεχνικά δρώμενα της Ελλάδας.
Σήμερα ανοίγει την καρδιά της στη ΓΥΝΑΙΚΑ.
Ε: Μόνιμη κάτοικος Ελλάδας εδώ και χρόνια. Έχεις σκεφθεί να επιστρέψεις κάποτε στην Κύπρο;
Α: Για να είμαι ειλικρινής ανέκαθεν είχα στο πίσω μέρος του μυαλού μου να γυρίσω κάποια στιγμή στην Κύπρο.
Θεωρώ ότι είμαι από τους προνομιούχους ανθρώπους
που έχουν δυο πατρίδες. Η Κύπρος είναι η γενέτειρά μου και η Ελλάδα η θετή μου μητέρα. Τα τελευταία χρόνια η κατάσταση εδώ είναι πολύ άσχημη οικονομικά, επαγγελματικά κτλ.
Εάν αντιμετώπιζα βιοποριστικό πρόβλημα, σίγουρα θα γύριζα.
Προς το παρόν έχω στο μυαλό μου ότι εκεί που έχω στημένο το μικρόφωνό μου είναι και το σπίτι μου. Η Κύπρος όμως είναι η ψυχή μου, η οικογένειά μου, η ασφάλειά μου, η μάνα μου!!!
Ε: Ποια ήταν τα ερεθίσματα στην παιδική ή εφηβική σου ηλικία που σε ώθησαν να ακολουθήσεις αυτό το επάγγελμα;
Α: Την πρώτη επαφή μού την έδωσε ο πατέρας μου. Έπαιζε μπουζούκι ερασιτεχνικά και τραγουδούσε.
Σίγουρα και το σχολείο έπαιξε μεγάλο ρόλο. Εκεί τραγούδησα πρώτη φορά και πήρα τα πρώτα θετικά σχόλια από τους καθηγητές μου.
Από μικρό παιδί θεωρούσα τη μουσική προέκτασή μου και αναπόσπαστο μέρος του εαυτού μου.
Όταν μπήκε στη ζωή μου, η αποδοχή μου ήταν πλήρης και απόλυτη!!! Την έκανα φίλη μου και συμπορεύτηκα μαζί της.
Δε σκέφτηκα ποτέ να κάνω κάτι άλλο. Είμαι από τους τυχερούς ανθρώπους που έκανα το χόμπι μου επάγγελμα!!!
Ε: Πώς είναι τα καλλιτεχνικά δρώμενα στην Ελλάδα του σήμερα;
Α: Η μουσική στην Ελλάδα διαφοροποιήθηκε σημαντικά, για λόγους που έχουν να κάνουν κυρίως με την αλλαγή του καλλιτεχνικού και δισκογραφικού τοπίου.
Οι δισκογραφικές εταιρείες περνούν κατά κάποιον τρόπο στο περιθώριο και παίρνει τα ηνία το διαδίκτυο. Τώρα ο καθένας έχει την πολυτέλεια να επιλέξει τη μουσική που τον εκφράζει διαδικτυακά. Όπως όλα, έτσι και η μουσική περνά κρίση, αλλά πιστεύω πως τώρα γίνεται ένα πολύ σημαντικό και αξιοκρατικό ξεκαθάρισμα για τους καλλιτέχνες και τον κόσμο που ακούει μουσική. Υπάρχει βήμα για όλους.
Ε: Πού σε βρίσκουμε σήμερα από άποψη καλλιτεχνική και επαγγελματική;
Α: Είμαι στους Ζιγκ - Ζαγκ, αλλά κάνω και προσωπικές εμφανίσεις κατά καιρούς. Σίγουρα η κρίση στην Ελλάδα δε θα μπορούσε να αφήσει εμάς στο απυρόβλητο. Γνωρίζουμε ότι το γκρουπ δεν είναι τόσο επίκαιρο όπως παλιά, ωστόσο επιλεγούμε να εμφανιζόμαστε στο εξωτερικό, που ο κόσμος δύσκολα ξέχνα τα καλά διαχρονικά συγκροτήματα.
Πέρσι περιοδεύσαμε Αμερική, Αυστραλία και Αφρική, με μεγάλη επιτυχία.
Παράλληλα διδάσκω στον Αντένα και κάνω σεμινάρια τραγουδιού και τεχνικής.
Ε: Τι είναι αυτό που κρατά τόσα χρόνια τη συνεργασία σου με τους ΖΊΓΚ-ΖΑΓΚ;
Α: Είμαι στο γκρουπ 11 χρόνια. Έχω ζήσει και ζω μαζί τους ανεπανάληπτες στιγμές στις περιοδείες. Τώρα πια δεν μπορώ να τους δω μόνο σαν συνεργάτες. Είναι η οικογένειά μου στην Ελλάδα, με έχουν στηρίξει σε οτιδήποτε κάνω και δεν έχω κανένα λόγο να αναζητήσω κάτι άλλο καλλιτεχνικά.
Έχω την ελευθερία να συνεργάζομαι και με άλλους τραγουδιστές, όταν το γκρουπ δε δουλεύει.
Όλοι κάνουμε κι άλλες δουλειές, το γκρουπ όμως είναι το μεράκι μας !!!
Ε: Τι σου αρέσει περισσότερο στη δουλειά σου;
Α: Το σημαντικότερο για μένα είναι που δεν το είδα ποτέ σαν δουλειά. Μου αρέσει που κάνω το χόμπι μου και ζω από αυτό.
Ε: Και τι σε ενοχλεί;
Α: Με ενοχλεί οτιδήποτε ανήθικο.
Το ήθος στον άνθρωπο είναι χάρισμα, όπως και η μουσικότητα. Εάν πορεύεσαι χωρίς ήθος, ταξιδεύεις προς ασήμαντους προορισμούς, με ασήμαντους συνεπιβάτες.
Ε: Τι κάνει διαχρονικό ένα τραγούδι;
Α: Δεν πιστεύω ότι υπάρχει συνταγή γι’ αυτό.
Ο κόσμος, ο απλός ακροατής καθορίζει την τύχη ενός τραγουδιού.
Ε: Πώς ήταν η εμπειρία σου στη Eurovision;
Α: Στη Eurovision έζησα μια από τις πιο όμορφες στιγμές της ζωής μου. Επιλέγηκα να εκπροσωπήσω τη χώρα μου. Αυτό και μόνο ήταν ό,τι πιο τιμητικό και αγχωτικό είχα κάνει ποτέ.
Συγκλονιστική εμπειρία, δε θα την άλλαζα με τίποτα στον κόσμο!
Ε: Εκτός από την πειρατεία, ποιος άλλος βλάπτει τη μουσική;
Α: Είναι λίγο σκληρό αυτό που θα πω. Πολλές φορές οι ίδιοι οι τραγουδιστές βλάπτουν τη μουσική.
Αν μπορείς να μιλήσεις, μπορείς να τραγουδήσεις.
Αν μπορείς να περπατήσεις, μπορείς να χορέψεις.
Το θέμα είναι «πόσο καλά μπορείς να το κάνεις αυτό»;
Κανένας γιατρός δεν πήρε το νυστέρι ξαφνικά και άρχισε να χειρουργεί, χωρίς να σπουδάσει.
Να πάρουν σοβαρά το τραγούδι και να το σπουδάσουν όσοι θέλουν να ασχοληθούν μ’ αυτό.
Δε μας φταίει σε τίποτα η μουσική να την κατακρεουργούμε!!!
Ε: Πώς αντιστέκεσαι στη μουσική φτήνια;
Α: Απλά αλλάζω σταθμό ή κανάλι…..
Ε: Τι σε ενοχλεί σήμερα στη δισκογραφία;
Α: Τίποτα δε με ενοχλεί! Έχω την πολυτέλεια να επιλέγω διαδικτυακά τι θέλω να ακούσω. Το μόνο πρόβλημα με το διαδίκτυο είναι η πειρατεία.
Ε: Έχουμε τη μουσική και τα τραγούδια που μας αξίζουν;
Α: Σαφέστατα. Εφόσον εμείς τα ψηφίζουμε, αυτά μας αξίζουν.
Ε: Επιτυχία για σένα είναι;
Α: Επιτυχία είναι η συνάντηση της ευκαιρίας με την ετοιμότητα.
Σε όλους τους ανθρώπους δίνονται ευκαιρίες ανέλιξης σε διαφόρους τομείς. Αν όμως δεν έχεις τα απαραίτητα εφόδια τη δεδομένη στιγμή, η ευκαιρία θα πάει χαμένη.
Ε: Ποια ήταν η μεγαλύτερη επαγγελματική σου επιτυχία, και γιατί;
Α: Θα μπορούσα να σου πω η συμμέτοχη μου στη Eurovision ή οι σημαντικές συνεργασίες μου με μεγάλα ονόματα της Αθήνας. Κάνοντας όμως μια δεύτερη σκέψη, θα έλεγα οι μαθητές μου.
Ακούω παιδιά μου, που ξεκίνησαν μαθήματα κοντά μου πριν
5- 6 χρόνια, και χαίρεται η ψυχή μου με την πρόοδό τους.
Εξίσου σημαντικό και τιμητικό θεωρώ το ό,τι με επέλεξαν σαν δασκάλα τους και επώνυμοι τραγουδιστές.
Ε: Τι σου προσφέρει και τι σου στοιχίζει αυτό το επάγγελμα;
Α: Μου προσφέρει τα πάντα και δε μου κοστίζει τίποτα!
Δεν το λέω καθόλου υπεροπτικά αυτό, αλλά με ευγνωμοσύνη. Θεωρώ ότι μουσικοί και τραγουδιστές κάνουμε μια προνομιούχα «δουλειά», που μας δίνει την ευκαιρία να ταξιδέψουμε σε όλο τον κόσμο και να πληρωθούμε πολύ καλά γι’ αυτό. Έχω κάνει περιοδείες Αμερική, Αφρική, Αυστραλία, Ευρώπη πάνω από δέκα φορές. Ένας καθημερινός άνθρωπος χρειάζεται μια περιουσία να το κάνει αυτό. Να φανταστείς κάθε 5-6 χρόνια αλλάζω διαβατήριο, γεμίζουν οι σελίδες με τις βίζες.
Ε: Τι θα άλλαζες στην πορεία σου, αν ξεκινούσες τώρα;
Α: Δε θα άλλαζα κάτι. Δεν ξέρω η τύχη; Ο Θεός; Ήταν απλόχεροι μαζί μου και θα ήμουν αχάριστη, αν δεν το αναγνώριζα.
Ε: Έρχεσαι σε επαφή με νέους ανθρώπους. Ποια συμβουλή θα έδινες εσύ για αυτό το επάγγελμα, που θα ήταν χρήσιμη σε ένα νέο;
Α: Δε μου αρέσει να δίνω συμβουλές, γιατί κι εγώ ακόμα μαθαίνω!
Ωστόσο από την εμπειρία μου, μπορώ να σου πω με σιγουριά ότι τίποτα και ποτέ δε σου χαρίζεται. Αν θέλεις να πετύχεις κάτι, πρέπει να το κατακτήσεις με κόπο και αφοσίωση.
Το μέλλον πλάθεται στο παρόν.
Ε: Ποια είναι η Έλενα Πατρόκλου; Σκιαγράφησέ μας εσύ τον εαυτό σου;
Α: Είμαι ένας ανήσυχος άνθρωπος, με φιλήσυχη ζωή….
Ε: Τι άλλο σε ενδιαφέρει εκτός από το τραγούδι και τη διδασκαλία;
Α: Μου αρέσει να φτιάχνω χειροποίητα έπιπλα.
Έχω μια μικρή αποθηκούλα στο σπίτι, γεμάτη εργαλεία και μηχανήματα. Κόβω τα ξύλα, τα μοντάρω, τα περνώ αστάρι, πατίνα, ό,τι μπορείς να φανταστείς!
Έφτιαξα όλα τα έπιπλα στο studio που δουλεύω, ντουλάπια, βιβλιοθήκες, γραφείο κτλ. Οι φίλοι μου με φωνάζουν «βασίλισσα του black & decker», χα χα χα!!!
Ε: Έχεις φίλους από το χώρο σου;
Α: Ναι, ασφαλώς έχω κάλους φίλους, εντός και εκτός του καλλιτεχνικού. Παρ’ όλο που έχω μετοικήσει εδώ και χρόνια
στην Ελλάδα, έχω αγαπημένους φίλους και στην Κύπρο από τα παιδικά μου χρόνια. Η γεωγραφία δεν έγινε ποτέ αιτία να χάσω φίλους, λόγω απόστασης.
Ε: Δέχθηκες πισώπλατες μαχαιριές;
Α: Όχι, δε θα το έλεγα. Ποτέ δεν είχα κόντρες ή αντιπαραθέσεις με φίλους ή συναδέλφους. Θέλω να πιστεύω ότι δεν έχω εχθρούς, αν μπορώ να το πω έτσι.
Ε: Πόσο ρόλο παίζει ο έρωτας στη ζωή σου;
Α: Σημαντικό, αλλά όχι το σημαντικότερο….
Ε: Ποιο είναι το μότο σου;
Α: Ζήσε την κάθε σου μέρα σαν να είναι η τελευταία!
Συνέντευξη: Στέλλα Σουρμελή
0 comments