Η αγάπη...
Ο ορισμός όμως της πραγματικής αγάπης είναι αρκετά πολύπλοκος. Με την πρώτη ματιά δε βλέπουμε τίποτε το μεμπτό σε κάποιον. Αγαπάς κάποιον ή κάποια ανεξάρτητα από την εμφάνισή του και τον αγαπάς γι’ αυτό που είναι και γι’ αυτό που γίνεται καθώς ωριμάζει. Αυτή είναι η γνήσια αγάπη.
Είναι σαν τη φωτιά η αγάπη...Όμορφη όταν την κοιτάς από μακριά, ζεστή όταν την πλησιάζεις, από τσουχτερή έως θανατηφόρα, όταν την αγγίζεις και θέλεις να μπεις μέσα της, για να τη ζήσεις στο έπακρο. Αυτό που οι περισσότεροι ονομάζουν αγάπη δεν είναι παρά αυτό που νιώθουν οι ερωτευμένοι. Δεν είναι κάτι που διάλεξαν ή κανόνισαν να τους συμβεί, όμως ήρθε και φυσικά ήταν καλοδεχούμενο στο χρόνο. Ό,τι είναι αληθινό κρατάει για πάντα. Και το μόνο αληθινό που υπάρχει σ’ αυτόν τον κόσμο και δεν είναι απ' αυτόν τον κόσμο είναι η αγάπη.
Η αγάπη είναι η πρωτομαγιά της καρδιάς. Η Αγάπη συγχωρεί, υπομένει, πονά, συμπάσχει, χαίρεται, τρελαίνεται και όλα αυτά με φλόγα. Όταν κάθε σημάδι αυταρέσκειας μέσα μας πεθάνει και μείνει μόνο η θέληση να δοθούμε ολοκληρωτικά σε κάποιον, τότε η ψυχή εντελώς γυμνή καταφλέγεται από ευτυχία και αγάπη, φλογίζοντας όλους όσοι είναι γύρω μας.
Αγάπη είναι να βλέπεις στα μάτια κάποιου ολόκληρο τον κόσμο.
Αγάπη είναι να κάθεσαι σε ένα παγκάκι με το συνάνθρωπό σου μετά από χρόνια και να κουβεντιάζεις ήρεμα. Η αγάπη απαιτεί μηδενική δύναμη, μηδενική εξουσία. Όπου υπάρχει εξουσία δεν υπάρχει αγάπη. Το ένα είναι σκιά του άλλου, άλλωστε.
Αν σας δοθεί η ευκαιρία, μην την αφήσετε να χαθεί. Ζήστε όμορφες στιγμές όσο καιρό και αν διαρκέσουν. Μια ολόκληρη ζωή ή λίγες μέρες και στιγμές.
της Στέλλας Σουρμελή
0 comments