Έφερε στον κόσμο το γιο της, πέντε μέρες μετά το θάνατο της κόρης της
Ήταν εννέα μηνών η κορούλα τους, όταν ανέβασε πυρετό. Χωρίς να το σκεφτούν, την πήραν αμέσως στο νοσοκομείο, θεωρώντας μάλιστα πως ήταν κάπως υπερβολικοί.
Στο νοσοκομείο, οι γιατροί είπαν πως η κοιλίτσα της φαινόταν μεγαλύτερη από το κανονικό και προχώρησαν σε κάποιες εξετάσεις. Γρήγορα απέκλεισαν τη λευχαιμία... Σοκ για τους γονείς που δεν τους πέρασε καθόλου απ’ το μυαλό πως η κατάσταση θα μπορούσε να ήταν τόσο σοβαρή. Βρήκαν, όμως, έναν όγκο στην κοιλιά της.
Όταν οι γιατροί τούς ανακοίνωσαν ότι υπάρχουν υποψίες ο όγκος να είναι νευροβλάστωμα, ηρέμησαν κάπως, κυρίως γιατί ποτέ πιο πριν δεν είχαν ακούσει για αυτόν τον τύπο καρκίνου. Ωστόσο, όσο περνούσε ο καιρός, συνειδητοποίησαν ότι ήταν το χειρότερο είδος καρκίνου που θα μπορούσε να τους τύχει. Το νευροβλάστωμα είναι η κύρια αιτία θανάτων από καρκίνο σε παιδιά κάτω των πέντε ετών και η κορούλα τους είχε την πιο επιθετική μορφή.
Πέρασε επτά μήνες εξαντλητικής θεραπείας. Είχε υποστεί επτά γύρους από χημειοθεραπεία υψηλών δόσεων, δύο εγχειρήσεις, μία μεταμόσχευση βλαστικών κυττάρων, τέσσερις εβδομάδες ακτινοθεραπείας και περίπου 30 γενικά αναισθητικά.
Ζούσαν κυριολεχτικά στο θάλαμο ογκολογίας. Κάθε βράδυ ήλπιζαν ότι θα τα κατάφερναν. Τους είχα πει πολλές φορές ότι θα μπορούσε να πεθάνει ως αποτέλεσμα της θεραπείας ή πως από κάποια λοίμωξη του συστήματός της δε θα μπορούσε να εγχειριστεί. Όμως είχαν ελπίδα . Εκείνη ανταποκρίθηκε καλά. Το Δεκέμβριο του 2008 επιτέλους η αρρώστια ήταν σε ύφεση. Οι γιατροί είπαν πως μια υποτροπή ίσως να απέβαινε μοιραία. Οι εννέα μήνες που η κατάσταση παρέμεινε σε ύφεση ήταν υπέροχοι. Τα μαλλιά της επέστρεψαν, κατάφερε να τρέξει, να ζωγραφίσει, να πάει στην παραλία και το ζωολογικό κήπο. Ήταν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, που η Λούσι έμεινε ξανά έγκυος.
Το Σεπτέμβριο του 2009, όταν ήταν τεσσάρων μηνών έγκυος, ένας νέος όγκος εμφανίστηκε. Ήταν νευροβλάστωμα και πάλι. Ο κόσμος τους κατάρρευσε για δεύτερη φορά. Η Λούσι ζήτησε πληροφορίες σχετικά με κάθε θεραπευτική επιλογή σε όλο τον κόσμο. Οι προοπτικές ήταν δυσοίωνες. Ο νέος όγκος αφαιρέθηκε και άρχισε νέες ακτινοθεραπείες, στο τέλος των οποίων εμφανίστηκαν έξι νέοι όγκοι και ο καρκίνος εξαπλώθηκε στα οστά. Λίγο πριν τα Χριστούγεννα τούς ανακοίνωσαν πως δεν είχαν καμία πιθανότητα να νικήσουν την ασθένεια. Σε λίγες μέρες θα παρακολουθούσαν ανήμποροι το κορίτσι τους, ενώ η αρρώστια το λεηλατούσε.
Στο μεταξύ η εγκυμοσύνη της Λούσι πλησίαζε στο τέλος της. Σκέφτηκε να επισπεύσει τη γέννηση τους γιου της, ώστε η Σιένα να γνωρίσει το μικρό της αδελφό, όμως μετά συνειδητοποίησε πως ήταν καλύτερα να ήταν αποκλειστικά κοντά της. Τις τελευταίες μέρες ο άντρας της και η Λούσι κάθονταν με τις ώρες στο κρεβάτι με τη Σιένα, παρακολουθώντας τα αγαπημένα της DVD. Μπορούσε να αισθανθεί το μωρό μέσα στα σπλάχνα της να κλοτσά, τη στιγμή που η μικρή Σιένα έφευγε για πάντα. Πέντε μέρες μετά το θάνατό της, γεννήθηκε ο αδερφός της. Ήταν σαν μια διασταύρωση των δύο κόσμων. Λες και ήταν ψέμα.
Μέχρι το θάνατο της Σιένα, η Λούσι κατάφερνε να μένει δυνατή. Στη συνέχεια όμως κατέρρευσε. Της έλλειπε η ενέργειά και η φασαρία της κόρης της. Για τον επόμενο ένα χρόνο, ξυπνούσε κάθε πρωί ελπίζοντας πως όλο αυτό ήταν ένας εφιάλτης. Αν δεν ήταν ο γιος της, θα ήταν πολύ πιο δύσκολο. Αυτός τη βοήθησε να δει πως η ζωή δεν μπορεί να σταματήσει εντελώς, ότι υπάρχουν και άλλα άτομα που χρειάζονται την αγάπη της. Με τον καιρό έμαθε να διαχειρίζεται τον πόνο, αλλά δεν είναι σίγουρη αν θα καταφέρει ποτέ να τον διώξει.
Ποτέ δεν της είναι εύκολο να μιλάει για το θάνατο της κόρης της. Θα μπορούσε να είχε κλείσει την πόρτα σε αυτό το κεφάλαιο της ζωής της, αλλά δεν μπορεί να δεχτεί ότι η νόσος της Σιένα εξακολουθεί να υφίσταται. Πιστεύει ότι αν είχε γίνει περισσότερη έρευνα, η Σιένα θα ήτανζωντανή. Θέλει να δώσει σε άλλα παιδιά την ευκαιρία που η κόρη της δεν είχε…
0 comments