Πόσο κοντά μας ανασαίνει ο Εφιάλτης;
Αν παρακολουθήσει κανείς για λίγες ημέρες τα δελτία τύπου του ΚΕΕΛΠΝΟ (Κέντρο Ελέγχου Πρόληψης Νοσημάτων) θα βρεθεί αντιμέτωπος με μία ιστορία που διογκώνεται σαν θηρίο και που ενώ συμβαίνει στην κοντινή Ελλάδα, πρέπει να θέσει σε συναγερμό κι εμάς. Ο εφιάλτης του HIV στον ανεξέλεγκτο αγοραίο έρωτα είναι δίπλα μας και δεν αποτελεί σενάριο κάποιας νοσηρής φαντασίας. Οι γυναίκες, που καθημερινά πιάνονται στην «μέγγενη» του ΚΕΕΛΠΝΟ και βγαίνουν Οροθετικές στους ελέγχους για τη μόλυνση από τον HIV, καθημερινά αυξάνονται και μαζί αυξάνονται και οι πιθανοί φορείς του HIV που ήρθαν σε επαφή μαζί τους, χωρίς (αν είναι δυνατόν στον 21ο αιώνα) να κάνουν χρήση του προφυλακτικού.
Αν δε, αναλογιστεί κανείς το προφίλ του αρσενικού (σύμφωνα με τα στοιχεία του ΚΕΕΛΠΝΟ, περίπου 45 ετών και στο 50% των περιπτώσεων, δεσμευμένος σε σχέση ή γάμο) που θα πλήρωνε έξτρα χρήματα μια ιερόδουλη, για να έρθει σε επαφή απροφύλακτα μαζί της, θα καταλάβει ότι ο εφιάλτης παίρνει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις, αφού η βαριά σκιά του ιού του AIDS ίσως έχει πέσει και στο «νόμιμο» κρεβάτι του, στη συζυγική του κλίνη ή στο κορμί της ανυποψίαστης συντρόφου του. Μερικές φορές, είναι πράγματα που δε μας αγγίζουν, νιώθουμε ότι συμβαίνουν μακριά κάπου στον κόσμο και δε θα περάσουν ποτέ το δικό μας κατώφλι. Όμως η πορνεία ανθεί και στην Κύπρο και αρκεί μια απλή βόλτα το Σάββατο βράδυ στην παλιά πόλη της Λευκωσίας ή την Κυριακή το πρωί στην πλατεία Σολωμού, για να διαπιστώσει κανείς ότι ο «έρωτας» πουλιέται και αγοράζεται και στις δικές μας πλατείες, δίπλα μας.
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Άλλωστε δεν έχει περάσει πολύς καιρός απ’ όταν η πρόεδρος του Κέντρου Υποστήριξης για τους φορείς του AIDS (ΚΥΦΑ), της εθελοντικής οργάνωσης για τους φορείς του AIDS στην Κύπρο, κα Στέλλα Μιχαηλίδου, έκρουσε πρώτη τον κώδωνα του κινδύνου για την σκιά που βαραίνει και το νησί της Αφροδίτης. Σε δηλώσεις της, που φιλοξενήθηκαν σε όλα τα εγχώρια μέσα ενημέρωσης, η κα Μιχαηλίδου δεν μπορούσε να γίνει πιο σαφής. Όπως επεσήμανε υπάρχει φαινόμενο ανεξέλεγκτης πορνείας στην Κύπρο, σε χώρους διαμερισμάτων όπου εκδίδονται γυναίκες, ενώ όπως επεσήμανε ανησυχητικό είναι και το φαινόμενο των «ροζ» αγγελιών, αλλοδαπών γυναικών για τις οποίες κανείς δε γνωρίζει αν έχουν υποστεί υγειονομικό έλεγχο για τις «υπηρεσίες» που προσφέρουν. Το συμπέρασμα που οφείλουμε να βγάλουμε από την προσπάθεια της κας Μιχαηλίδου να μας επιστήσει την προσοχή στο θέμα της αύξησης κρουσμάτων του AIDS στην Κύπρο του σήμερα, είναι να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα, προτού αυτό πάρει τις διαστάσεις που πήρε στην Ελλάδα.
Το ίδιο υποστηρίζει και το Μεσογειακό Ινστιτούτο Μελετών Φύλου (MIGS) σε αντίστοιχη ανακοίνωσή του, επισημαίνοντας ότι και στην Κύπρο η πορνεία είναι ανεξέλεγκτη, ενώ εγείρει ερωτήματα σχετικά με τον τρόπο αντιμετώπισης των γυναικών που συνελήφθησαν στην Αθήνα από τα Ελληνικά Μ.Μ.Ε., ζητώντας να ανοίξει ο διάλογος με την πολιτεία για την ποινικοποίηση της ζήτησης των σεξουαλικών υπηρεσιών. Με άλλα λόγια το MIGS διερωτάται γιατί αντιμετωπίζονται ως θύτες οι εκδιδόμενες γυναίκες και όχι οι πελάτες που με τη ζήτησή τους στηρίζουν την πολυκερδή βιομηχανία του trafficking, που ανθεί σε όλες τις μεσογειακές χώρες.
Οι εκθέσεις παρατηρητών των ΗΠΑ, ήδη από το 2007 είχαν επισημάνει ότι το Νησί της Αφροδίτης, αποτελεί προορισμό και κέντρο διακίνησης γυναικών, με σκοπό το εμπόριο σεξουαλικών υπηρεσιών, στοιχείο που δεν κάνει την κατάσταση περισσότερο ενθαρρυντική.
Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
Είναι δύσκολο να μιλήσει κανείς για λύσεις σε ένα τόσο πολυσύνθετο πρόβλημα. Η ποινικοποίηση που προτείνει η MIGS αποτελεί τη μία όψη του νομίσματος. Η αποποινικοποίηση του επαγγέλματος που έχουν υιοθετήσει άλλες χώρες, ίσως αποτελεί την άλλη. Το ζήτημα είναι ότι με ευχολόγια που μπορεί να ακούγονται κατά καιρούς, του τύπου «να σταματήσουν να υπάρχουν άνδρες που θα επιθυμούν να πληρώσουν, για να πάνε με μία γυναίκα» τα προβλήματα δε λύνονται. Και η σχετική ανυπαρξία νομικού πλαισίου στο ζήτημα της πορνείας στην Κύπρο, δε βοηθά στο πρόβλημα. Η ένταση των υγειονομικών ελέγχων και πολιτικές σχετικά με τη μετανάστευση στη χώρα, όμως, πρέπει να υλοποιηθούν, για να αποφύγουμε να σπάσει το απόστημα της παράνομης πορνείας και ο εφιάλτης του HIV να ξεχυθεί στην κοινωνία.
ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΘΥΤΕΣ Ή ΘΥΜΑΤΑ;
Ας πάρουμε την περίπτωση των 11 πρώτων γυναικών που οι φωτογραφίες τους στην Ελλάδα δόθηκαν στη δημοσιότητα, παίχτηκαν σε κεντρικά δελτία ειδήσεων και τις φιλοξένησε μαζί με τα προσωπικά τους στοιχεία κάθε εφημερίδα σχεδόν της χώρας. Η δημοσιοποίηση των στοιχείων των υπολοίπων (πάνω από 30 στις 10 Μαΐου) γυναικών συνεχίζεται, αλλά με περισσότερη φειδώ, λόγω των σημαντικών αντιδράσεων για παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι 11 αυτές πρώτες γυναίκες δε στάθηκαν τόσο «τυχερές» μες στην ατυχία τους, ώστε να δικαιούνται της αυτονόητης προστασίας. Μια ματιά αν ρίξει κανείς στις φωτογραφίες των 11 οροθετικών ιεροδούλων (8 Ελληνίδες και 3 αλλοδαπές), που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, θα καταλάβει ότι οι γυναίκες αυτές δε βρέθηκαν στην «πιάτσα» από επιλογή, αλλά μάλλον από την άρρωστη δίψα των ουσιών, που έχει αφήσει καθαρά τα σημάδια της στο πρόσωπό τους, πρόσωπο 25χρονων που μοιάζουν με 45άρες.
Κι όμως τώρα αυτές οι γυναίκες, πέρασαν από το κέντρο της Αθήνας, όπου και βρέθηκαν να εκδίδονται για λίγα χρήματα, χωρίς να νοιαστούν οι ίδιες για τους πελάτες τους, χωρίς ίσως να είναι και σε θέση να νοιαστούν, λόγω της έξης τους, στα χέρια της δικαιοσύνης και αντιμετωπίζουν κατηγορίες για εκ προθέσεως σκοπούμενη σοβαρή σωματική βλάβη. Σχεδόν φονιάδες, δηλαδή. Ενώ τα «θύματα» οι άνδρες που ψάρευαν σκιές γυναικών στις πλατείες του κέντρου, που τους έδιναν έξτρα 5 ευρώ, για να μη χρησιμοποιήσουν προφυλακτικό, βρίσκονται προστατευμένοι στην ανωνυμία που τους προσφέρει το προφίλ του φυσιολογικού ενήλικα που «παρεκκλίνει» στιγμιαία για μία πληρωμένη επαφή.
Το ζήτημα είναι πως η ανωνυμία αυτή καλύπτει, στην περίπτωση τους, άλλα εν δυνάμει θύματα, αυτή τη φορά πραγματικά και μόνο θύματα, του ιού του HIV. Και μας φέρνει μπροστά στο συμπέρασμα πως όλες μας, για τους ανεύθυνους άνδρες που δε διστάζουν να ρισκάρουν την υγεία τους και την υγεία των δικών τους ανθρώπων για μια υπόθεση στην καλύτερη της μισής ώρας, είμαστε κάποιου είδους «ιερόδουλες»! Η μόνη μας διαφορά είναι πως εμάς μας πληρώνουν σε υποτιθέμενη «ασφάλεια», την ώρα που ξαπλώνουμε δίπλα στον εφιάλτη.
Η παραβίαση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων για τις γυναίκες αυτές, που ήδη έχουν μπει σε ένα θανάσιμο σπιράλ φέροντας τον ιό του HIV, είναι κατάφορη, από τη στιγμή που δε γίνεται σεβαστό ούτε καν το ιατρικό τους απόρρητο. Το ίδιο υποστηρίζει και το ίδιο το Κέντρο Ελέγχου Πρόληψης Νοσημάτων, το οποίο απειλεί ότι θα σταματήσει να διεξάγει τους ελέγχους, εφόσον συνεχιστεί η ίδια αντιμετώπιση.
Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ
Ζήτημα παιδείας είναι κατά κύριο λόγο τόσο η αντιμετώπιση των ασθενών γυναικών, που στην πλειονότητά τους ισχυρίζονται ότι δεν ήξεραν πως έχουν μολυνθεί, όσο και εν γένει η εξάλειψη του φαινομένου της αύξησης των κρουσμάτων HIV. Όταν κανείς ξεκινώντας τη σεξουαλική του ζωή γνωρίζει εξαρχής τους κινδύνους και την αξία του σεβασμού στο άλλο πρόσωπο και κυρίως στον εαυτό του και στην ανθρώπινη ζωή, είναι δυσκολότερο να ρισκάρει με εγκληματική ανευθυνότητα αργότερα. Άρα γίνεται προφανές πως η σεξουαλική αγωγή κάθε νέου ατόμου πρέπει να αρχίζει και να τελειώνει με την εξής λέξη: Προφύλαξη!
ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΕΣ – ΣΟΚ
Το έλλειμμα σεξουαλικής παιδείας που συναντάται –τουλάχιστον στην Ελλάδα- ανάμεσα στους νέους 14 – 29 ετών επιβεβαιώνεται από τις τελευταίες στατιστικές έρευνες της Ελληνικής Εταιρείας Αγωγής Ψυχικής- Σεξουαλικής Υγείας. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα 2 στους 3 νέους της συγκεκριμένης ηλικιακής ομάδας δε χρησιμοποιεί προφυλακτικό κατά τις σεξουαλικές επαφές του, με ό,τι κινδύνους συνεπάγεται αυτό για την υγεία και το μέλλον τους. Μέσα στο 2011, όπως αναφέρει η έρευνα που διεξήχθη με αφορμή το πρόβλημα που έχει προκύψει με τις οροθετικές ιερόδουλες στην Αθήνα, 47 άτομα πέθαναν από AIDS, ενώ το 2011, σε σχέση με το 2010, ο αριθμός των περιστατικών HIV αυξήθηκε κατά 57%.
Με τα ευρήματα αυτά να «κλονίζουν» την πεποίθηση ότι οι νέοι είναι περισσότερο ενημερωμένοι για τους κινδύνους του σεξ, σε σχέση με τους προγόνους τους, η Εταιρεία Αγωγής Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας, αλλά και το Ινστιτούτο Σεξουαλικής υγείας ξεκινούν στην κοντινή μας Ελλάδα τον Μάιο ενημερωτική εκστρατεία, που απευθύνεται σε όλο τον πληθυσμό, με σκοπό τη δωρεάν ενημέρωση για τη φύση της νόσου, τους τρόπους μετάδοσής της, τα μέσα προφύλαξης και τις κοινωνικές επιπτώσεις του προβλήματος. Η ενημέρωση έχει ως στόχο την τροποποίηση των μορφών σεξουαλικής συμπεριφοράς που εκθέτουν το άτομο στη λοίμωξη και παράλληλα την αποτροπή του πανικού και της λανθασμένης συμπεριφοράς προς τους ασθενείς και τους φορείς.
Εμείς ευελπιστούμε μία ανάλογη πρωτοβουλία να λάβει χώρα και εδώ, προτού βρεθούμε σε απόσταση αναπνοής με τον εφιάλτη του AIDS.
Της Λιάς Παπαϊωάννου
0 comments