Είναι το φλερτ απαγορευμένο;
Φλερτάρω, άρα υπάρχω, θα πουν μερικοί. Όμως πότε το φλερτ παύει να γίνεται αθώο και καταλήγει επικίνδυνο; Πού βρίσκονται τα όρια μεταξύ πίστης και απιστίας; Και τελικά ποιος θέτει αυτά τα όρια;
Το φλερτ είναι μια λεπτή υπόθεση. Μπορούμε να το κάνουμε ακόμα κι όταν δεν το καταλαβαίνουμε. Το κάνουμε χαμογελώντας, μιλώντας, γελώντας με τα αστεία κάποιου που μας φαίνεται ελκυστικός, ακόμα κι αν δεν έχουμε καμία πρόθεση να φτάσουμε στο κρεβάτι του. Το κάνουμε απροκάλυπτα όταν είμαστε ελεύθερες και συγκαλυμμένα όταν είμαστε σε σχέση. Το φλερτ είναι υγεία, λένε όλοι σχεδόν οι ειδικοί. Όμως όταν το φλερτ μας τυραννά, γιατί νιώθουμε ότι κάτι κάνουμε λάθος, τότε πώς μπορεί να είναι υγεία;
Τα όρια μεταξύ αθώου φλερτ και «πονηρής» συζήτησης είναι κάποιες φορές θολά. Για παράδειγμα κάτι που για εμάς είναι μια εντελώς αθώα και ευχάριστη συζήτηση, μπορεί για τα αυτιά του συνομιλητή μας να φαντάζει σαν υπόσχεση για κάτι παραπάνω. Και τελικά μπορεί η φύση του φλερτ να αλλάξει και για εμάς τις ίδιες, όταν το πρόσωπο με το οποίο φλερτάρουμε αρχίζει να μας έλκει όλο και περισσότερο, κάνοντάς μας να αισθανόμαστε ενοχές, απλά και μόνο για ένα χαμόγελο κι ένα βλέμμα παραπάνω.
Η αλήθεια είναι πως δεν είναι εύκολο όταν βρίσκεται κανείς σε μία σχέση να πάψει να βλέπει γύρω του, να πάψει να αισθάνεται την ανάγκη να νιώθει ποθητός, όχι μόνο στα μάτια του συντρόφου του. Πιστεύουμε, όταν ξεκινάμε μία σχέση, ότι η ανάγκη αυτή του να είμαστε αρεστοί δε θα ξαναβγεί ποτέ ξανά στην επιφάνεια. Ωστόσο κάποια στιγμή επιστρέφει, σημαίνοντας την έναρξη της εποχής του φλερτ. Πώς όμως κρατάμε το φλερτ σ’ ένα αθώο επίπεδο, ένα επίπεδο που δεν προσβάλει τη σχέση μας, το σύντροφό μας και εμάς τις ίδιες;
Καταρχήν πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι μέσα μας. Εμείς ορίζουμε τι είναι και τι δεν είναι απιστία. Πώς το κάνουμε αυτό; Απλά βάζουμε στη θέση του εαυτού μας το σύντροφό μας. Στις σχέσεις, όπως ξέρετε, δεν υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά. Αν αυτό που κάνουμε εμείς το έκανε ο σύντροφός μας με μία γυναίκα που βρίσκει ελκυστική, θα το δεχόμασταν; Θα το βρίσκαμε αθώο; Αν μπορούμε να απαντήσουμε ειλικρινά αυτή την ερώτηση, τότε ξέρουμε τα δικά μας όρια μεταξύ πίστης και απιστίας!
Οι κόκκινες σημαίες μεταξύ αθώου και «επικίνδυνου» φλερτ δεν είναι πολλές, αλλά είναι σαφείς. Όταν τις ξεπεράσουμε, ξέρουμε ότι το φλερτ με τον τύπο από το γραφείο, από το γυμναστήριο, από την καφετέρια, από οπουδήποτε τέλος πάντων, δεν είναι μέσα μας καθόλου αθώο.
1η Κόκκινη σημαία: Παίζουμε κρυφτό!
Αν κρύβεις από το σύντροφό σου το κομμάτι της μέρας σου που συνάντησες τον Χ ή Y άνθρωπο με τον οποίο φλέρταρες, μάλλον νομίζεις ότι υπάρχει κάτι για να κρύψεις. Αν είσαι αμήχανη κάθε φορά που πλησιάζει ο σύντροφός σου, ενώ εσύ μιλάς με κάποιο διαδικτυακό σου φλερτ στον υπολογιστή, τότε μάλλον κι εδώ δε νιώθεις ότι μιλάς το ίδιο αθώα με όσο νόμιζες. Το να αποκρύπτεις την ύπαρξη του άλλου από το σύντροφό σου είναι το πρώτο σημάδι που οφείλεις να προσέξεις, αν δε θες να βάλεις τη σχέση σου σε ρίσκο για ένα φλερτ που εξελίσσεται σε επικίνδυνο.
2η Κόκκινη σημαία: Το φλερτ γίνεται φαντασίωση
Όταν αρχίζεις να σκέφτεσαι με σεξουαλικό τρόπο το πρόσωπο με το οποίο φλερτάρεις, τότε τι σε κρατάει στην πραγματικότητα από το να προχωρήσεις τα πράγματα και να φτάσεις το «πλατωνικό σου φλερτ» στην «αριστοτελική του κάθαρση», μέσα από τη συνεύρεση με αυτόν τον άνδρα. Το να τρέφει το φλερτ τις φαντασιώσεις σου σημαίνει προφανώς ότι αυτός ο άνθρωπος σε έλκει πολύ περισσότερο απ’ όσο νόμιζες ή απ’ όσο θα ήθελες. Εκτός αυτού ίσως σημαίνει ότι η σχέση στην οποία βρίσκεσαι πιθανόν να έχει πάψει να σε καλύπτει.
3η Κόκκινη σημαία: «Μα δε φαντάζεσαι τι έκανε»
Όταν αρχίζεις να μιλάς με τον άνθρωπο με τον οποίο φλερτάρεις για το σύντροφό σου και μάλιστα με απαξιωτικό τρόπο, τότε οφείλεις το λιγότερο να προβληματιστείς. Πρώτα απ’ όλα, είναι αγένεια προς το σύντροφό σου και τη σχέση σου να τον «κουτσομπολεύεις» πίσω από την πλάτη του. Δεύτερον είναι απαξιωτικό για εσένα να μιλάς για τη σχέση σου λες κι είσαι σ’ αυτήν το θύμα των περιστάσεων. Τέλος, σκέψου το μήνυμα που περνάς λίγο σε αυτόν που σε ακούει, στο μυαλό του πρέπει να μεταφράζεται κάπως έτσι: «Είμαι μια πριγκίπισσα που με φυλάκισε ένας βάτραχος, που δεν έγινε ποτέ πρίγκιπας! Έλα να με κλέψεις από αυτόν το βρωμοβάτραχο! Ένας άντρας σαν εσένα μού αξίζει». Τι λες λοιπόν; Μήπως ξεπέρασες τα όρια;
Της Λίας Παπαϊωάννου
Το φλερτ είναι μια λεπτή υπόθεση. Μπορούμε να το κάνουμε ακόμα κι όταν δεν το καταλαβαίνουμε. Το κάνουμε χαμογελώντας, μιλώντας, γελώντας με τα αστεία κάποιου που μας φαίνεται ελκυστικός, ακόμα κι αν δεν έχουμε καμία πρόθεση να φτάσουμε στο κρεβάτι του. Το κάνουμε απροκάλυπτα όταν είμαστε ελεύθερες και συγκαλυμμένα όταν είμαστε σε σχέση. Το φλερτ είναι υγεία, λένε όλοι σχεδόν οι ειδικοί. Όμως όταν το φλερτ μας τυραννά, γιατί νιώθουμε ότι κάτι κάνουμε λάθος, τότε πώς μπορεί να είναι υγεία;
Τα όρια μεταξύ αθώου φλερτ και «πονηρής» συζήτησης είναι κάποιες φορές θολά. Για παράδειγμα κάτι που για εμάς είναι μια εντελώς αθώα και ευχάριστη συζήτηση, μπορεί για τα αυτιά του συνομιλητή μας να φαντάζει σαν υπόσχεση για κάτι παραπάνω. Και τελικά μπορεί η φύση του φλερτ να αλλάξει και για εμάς τις ίδιες, όταν το πρόσωπο με το οποίο φλερτάρουμε αρχίζει να μας έλκει όλο και περισσότερο, κάνοντάς μας να αισθανόμαστε ενοχές, απλά και μόνο για ένα χαμόγελο κι ένα βλέμμα παραπάνω.
Η αλήθεια είναι πως δεν είναι εύκολο όταν βρίσκεται κανείς σε μία σχέση να πάψει να βλέπει γύρω του, να πάψει να αισθάνεται την ανάγκη να νιώθει ποθητός, όχι μόνο στα μάτια του συντρόφου του. Πιστεύουμε, όταν ξεκινάμε μία σχέση, ότι η ανάγκη αυτή του να είμαστε αρεστοί δε θα ξαναβγεί ποτέ ξανά στην επιφάνεια. Ωστόσο κάποια στιγμή επιστρέφει, σημαίνοντας την έναρξη της εποχής του φλερτ. Πώς όμως κρατάμε το φλερτ σ’ ένα αθώο επίπεδο, ένα επίπεδο που δεν προσβάλει τη σχέση μας, το σύντροφό μας και εμάς τις ίδιες;
Καταρχήν πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι μέσα μας. Εμείς ορίζουμε τι είναι και τι δεν είναι απιστία. Πώς το κάνουμε αυτό; Απλά βάζουμε στη θέση του εαυτού μας το σύντροφό μας. Στις σχέσεις, όπως ξέρετε, δεν υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά. Αν αυτό που κάνουμε εμείς το έκανε ο σύντροφός μας με μία γυναίκα που βρίσκει ελκυστική, θα το δεχόμασταν; Θα το βρίσκαμε αθώο; Αν μπορούμε να απαντήσουμε ειλικρινά αυτή την ερώτηση, τότε ξέρουμε τα δικά μας όρια μεταξύ πίστης και απιστίας!
Οι κόκκινες σημαίες μεταξύ αθώου και «επικίνδυνου» φλερτ δεν είναι πολλές, αλλά είναι σαφείς. Όταν τις ξεπεράσουμε, ξέρουμε ότι το φλερτ με τον τύπο από το γραφείο, από το γυμναστήριο, από την καφετέρια, από οπουδήποτε τέλος πάντων, δεν είναι μέσα μας καθόλου αθώο.
1η Κόκκινη σημαία: Παίζουμε κρυφτό!
Αν κρύβεις από το σύντροφό σου το κομμάτι της μέρας σου που συνάντησες τον Χ ή Y άνθρωπο με τον οποίο φλέρταρες, μάλλον νομίζεις ότι υπάρχει κάτι για να κρύψεις. Αν είσαι αμήχανη κάθε φορά που πλησιάζει ο σύντροφός σου, ενώ εσύ μιλάς με κάποιο διαδικτυακό σου φλερτ στον υπολογιστή, τότε μάλλον κι εδώ δε νιώθεις ότι μιλάς το ίδιο αθώα με όσο νόμιζες. Το να αποκρύπτεις την ύπαρξη του άλλου από το σύντροφό σου είναι το πρώτο σημάδι που οφείλεις να προσέξεις, αν δε θες να βάλεις τη σχέση σου σε ρίσκο για ένα φλερτ που εξελίσσεται σε επικίνδυνο.
2η Κόκκινη σημαία: Το φλερτ γίνεται φαντασίωση
Όταν αρχίζεις να σκέφτεσαι με σεξουαλικό τρόπο το πρόσωπο με το οποίο φλερτάρεις, τότε τι σε κρατάει στην πραγματικότητα από το να προχωρήσεις τα πράγματα και να φτάσεις το «πλατωνικό σου φλερτ» στην «αριστοτελική του κάθαρση», μέσα από τη συνεύρεση με αυτόν τον άνδρα. Το να τρέφει το φλερτ τις φαντασιώσεις σου σημαίνει προφανώς ότι αυτός ο άνθρωπος σε έλκει πολύ περισσότερο απ’ όσο νόμιζες ή απ’ όσο θα ήθελες. Εκτός αυτού ίσως σημαίνει ότι η σχέση στην οποία βρίσκεσαι πιθανόν να έχει πάψει να σε καλύπτει.
3η Κόκκινη σημαία: «Μα δε φαντάζεσαι τι έκανε»
Όταν αρχίζεις να μιλάς με τον άνθρωπο με τον οποίο φλερτάρεις για το σύντροφό σου και μάλιστα με απαξιωτικό τρόπο, τότε οφείλεις το λιγότερο να προβληματιστείς. Πρώτα απ’ όλα, είναι αγένεια προς το σύντροφό σου και τη σχέση σου να τον «κουτσομπολεύεις» πίσω από την πλάτη του. Δεύτερον είναι απαξιωτικό για εσένα να μιλάς για τη σχέση σου λες κι είσαι σ’ αυτήν το θύμα των περιστάσεων. Τέλος, σκέψου το μήνυμα που περνάς λίγο σε αυτόν που σε ακούει, στο μυαλό του πρέπει να μεταφράζεται κάπως έτσι: «Είμαι μια πριγκίπισσα που με φυλάκισε ένας βάτραχος, που δεν έγινε ποτέ πρίγκιπας! Έλα να με κλέψεις από αυτόν το βρωμοβάτραχο! Ένας άντρας σαν εσένα μού αξίζει». Τι λες λοιπόν; Μήπως ξεπέρασες τα όρια;
Της Λίας Παπαϊωάννου
0 comments