Τι είναι αυτό που μας ενώνει;

Σε μία σχέση σίγουρα δεν υπάρχει συνταγή επιτυχίας. Όπως κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός, έτσι και κάθε ένωση των ανθρώπων είναι διαφορετική από κάποια άλλη. Όμως υπάρχουν κάποια σημεία που σε κάθε όμορφη σχέση μας είναι κοινά!

Τι είναι αυτό που κάνει κάποια ζευγάρια να αντέχουν στο χρόνο κι όχι μόνο να αντέχουν, αλλά να δείχνουν και εξαιρετικά καλά μεταξύ τους; Όλοι το έχουμε αναρωτηθεί κι όλοι έχουμε νιώσει μια ελαφριά απογοήτευση, όταν ακούσαμε την απάντηση ενός τέτοιου ζευγαριού: «δεν υπάρχει συνταγή, ούτε μυστικά»!

Κι όμως, αν κοιτάξουμε λίγο τα χαρακτηριστικά των σχέσεων που θεωρούμε μέσα μας ευτυχισμένες, θα βρούμε κάποια στοιχεία παρόντα σε όλες. Αυτά είναι που δημιουργούν αυτή την ποιότητα που αναζητούμε σε κάθε σχέση μας. Και τα στοιχεία αυτά πρέπει να μπουν στο λεξιλόγιό μας, αφού σύντομα θα ανακαλύψουμε ότι δεν είναι απλά μυστικά, αλλά τα δομικά συστατικά κάθε υγιούς σχέσης.

Κάθε σχέση που ξεκινάμε, αισθανόμενοι ότι υπάρχει χημεία με τον άνθρωπο που επιλέξαμε για να συνδεθούμε, μπορεί να αποκτήσει την ποιότητα που θέλουμε, εφόσον είμαστε και οι δύο έτοιμοι και αποφασισμένοι να δουλέψουμε στη σχέση μας, για να είναι υγιής και να μας γεμίζει.  Χρειάζεται όμως δουλειά από την πρώτη στιγμή!

Χημεία και τέρατα!
Η μόνη «δουλειά» που ίσως νιώθουμε να γίνεται αβίαστα είναι εκείνη της πραγματικής συμπάθειας. Είναι αμοιβαία και έρχεται από μόνη της. Πρέπει όμως να βρούμε τη νηφαλιότητα της σκέψης, για να διαπιστώσουμε αν μόνο είμαστε ενθουσιασμένοι, λόγω έρωτα, με το σύντροφό μας, ή εάν πραγματικά μας αρέσει κι αυτό συνήθως δε γίνεται γρήγορα. Πρέπει να δώσουμε χρόνο στη σχέση μας να ωριμάσει, προκειμένου να συνειδητοποιήσουμε κατά πόσο ο άλλος μας αρέσει για όλα αυτά που είναι και όχι για όλα όσα πλάσαμε στο μυαλό μας πως είναι. Ότι μας αρέσει δηλαδή η πραγματική εικόνα του κι όχι η ιδεατή.

Αναζητώντας τον ποιοτικό χρόνο
Κι αν ο Προυστ ξόδεψε εκατοντάδες σελίδες, αναζητώντας το χαμένο χρόνο, εμείς έχουμε ξοδέψει υπερβολική φαιά ουσία, προσπαθώντας να καθορίσουμε ποιος χρόνος θεωρείται ποιοτικός και ποιος όχι!  Η αλήθεια είναι ότι όταν ένα ζευγάρι γνωρίζεται, ενστικτωδώς η σχέση του μπαίνει σε πρώτη προτεραιότητα. Η τάση μας να περνούμε τόσο πολύ χρόνο μαζί στην αρχή της σχέσης μας είναι που συνήθως μας δίνει και την ευκαιρία να δεθούμε. Όταν όμως ο έρωτας «καταλαγιάσει», επανερχόμαστε στην πεζή και βαρυφορτωμένη από υποχρεώσεις καθημερινότητα. Χρειάζεται, λοιπόν, δουλειά και «συμβιβασμός» στο να περνάμε χρόνο μαζί.

Ίσως χρειαστεί να «θυσιάσουμε» κάποιες ασχολίες, που τυπικά θα είχαμε, για να περάσουμε χρόνο με το σύντροφό μας. Είναι λοιπόν ενδεικτικό στοιχείο του πόσο διατεθειμένοι είμαστε να κάνουμε τη σχέση μας «ευτυχισμένη», το πόσο διατεθειμένοι είμαστε να συμβιβάσουμε τα προγράμματά μας, ώστε να περνάμε χρόνο μαζί. Όσο για την ποιότητα, οι ερευνητές έχουν την απάντηση. Η ψυχολόγος Τζάνετ Ράιμπσταϊν, μετά από έρευνα της σε 200 ζευγάρια, σημείωσε πως ακόμα και οι πεζές δραστηριότητες, όπως το να πηγαίνουν μαζί στην υπεραγορά, έδενε όλα τα καθομολογία ευτυχισμένα ζευγάρια.

Το άγγιγμα του Μίδα!
Ένα άγγιγμα είναι χρυσός για μια επιτυχημένη σχέση! Το λένε και οι ψυχολόγοι του Στάνφορντ. Δεν είναι μόνο το σεξ που δένει ένα ζευγάρι και του προσφέρει ποιότητα στη σχέση του. Είναι μόνο και μόνο το σωματικό άγγιγμα. Οι μικρές χειρονομίες, όπως το άγγιγμα του ώμου του συντρόφου μας τρυφερά ή μια αγκαλιά στον καναπέ, είναι που κάνουν τη διαφορά και όχι το σεξ.

Εξάλλου είναι δεδομένο πως το σεξ δε θα είναι το ίδιο από τον πρώτο καιρό που γνωρίζεται ένα ζευγάρι και σε όλη τη διάρκεια της σχέσης. Θα υπάρχουν διακυμάνσεις, ανάλογα με τις συνθήκες της καθημερινότητας του ζευγαριού, την ψυχολογία του κ.ά. Το άγγιγμα όμως και η τρυφερότητα των καθημερινών χειρονομιών μας πρέπει να είναι εκεί και να εκφράζεται!

Fight club!
Ίσως το μεγαλύτερο «μυστικό» σε μία σχέση είναι να μην έχουμε εμμονή με το να είναι όλα τέλεια, να κυλάνε όλα αρμονικά και να μη σκιάζει κανένα συννεφάκι την ευτυχία μας. Με πολύ λίγα λόγια: δε γίνεται! Πρέπει να αγκαλιάσουμε την πιθανότητα να έχουμε τσακωμούς με το σύντροφό μας. Πρέπει να δεχτούμε την πιθανότητα να μην είναι κάθε ημέρα μας σαν αυτή που φαίνεται στις διαφημίσεις. Όταν δύο άνθρωποί μπαίνουν σε μια σχέση, ένας τσακωμός είναι η μεγαλύτερη ένδειξη ότι δεν έχασαν τον εαυτό τους, μπαίνοντας σε αυτήν. Ότι διατήρησαν όλα αυτά τα ξεχωριστά χαρακτηριστικά που τράβηξαν τον έναν στον άλλο. Από εκεί άλλωστε πηγάζουν οι τσακωμοί σε μία σχέση. Από τη διαφορετικότητα. Κι η διαφορετικότητα είναι υγεία σε μία σχέση! Ας την αποδεχτούμε λοιπόν!

της Λίας Παπαϊωάννου