Η σύγχρονη γυναίκα...

Πολύ συχνά στη ζωή της, η σύγχρονη γυναίκα, παρά το θριαμβικό αυτοσυναίσθημα της επιτυχίας, δοκιμάζει κάποιες ώρες αδυναμίας που της θέτουν καθαρά το ερώτημα: «Πράγματι έχεις νικήσει;»

Η ερώτηση δεν έχει σχέση με ό,τι συζητείται πολύ τα τελευταία χρόνια. Δεν πρόκειται, δηλαδή, για τις ευθύνες και τα δυσβάστακτα βάρη που φορτώθηκε σήμερα η γυναίκα, πληρώνοντας ακριβά το τίμημα της ανεξαρτησίας και της οντότητάς της.

Ούτε για το δίλημμα που διαγράφεται στην εποχή μας, αν δηλαδή είναι περισσότερο ευτυχισμένη τώρα η γυναίκα με το άγχος και το ασθματικό κυνηγητό του χρόνου, από την άλλοτε ήρεμη δέσποινα που έμενε κλεισμένη στο βασίλειο του σπιτικού της.

Το ερώτημα πηγαίνει βαθύτερα. Και ίσως έχει όμοια δύσκολη λύση με ένα πρόβλημα άλλου είδους, που αντιμετωπίζουν οι άνδρες του καιρού μας. Όπως, δηλαδή, πολλοί άνδρες σήμερα, αφού εξασφαλίσουν την καλοζωία και ανέβουν στην κορυφή της κοινωνικής επιτυχίας, αρχίζουν να δυσπιστούν για τη νίκη τους, νιώθοντας ένα κενό ματαιότητας, συμβαίνει όμοια και η σύγχρονη γυναίκα να φθάνει, για διαφορετικούς λόγους, να αναρωτιέται αν έχει νικήσει, ακριβώς τη στιγμή που θεωρείται παντοδύναμη.

Είναι πολύ μακρινοί οι καιροί που η γυναίκα θρηνούσε τη «μαύρη μοίρα» της και δεχόταν αδιαμαρτύρητα, στο περιθώριο της κοινωνικής ζωής, την ανδρική επιβολή. Τώρα ζει την εποχή του πλήρους θριάμβου της, καθώς ξεδιπλώνει αδέσμευτη τις ποικίλες ικανότητες και τον ανυποψίαστο πριν δυναμισμό της, σε όλους τους τομείς της επαγγελματικής και κοινωνικής δραστηριότητας.

Ενώ, όμως, αγωνίζεται και κερδίζει μέρα με την ημέρα νέες επιτυχίες, ενώ με σπουδές, με δουλειά, με υπεύθυνη συμμετοχή στην «ανθρώπινη εταιρεία» καταξιώνει την ελεύθερη προσωπικότητά της, από το άλλο μέρος, πολύ συχνά βρίσκεται όμοια καταποντισμένη, όπως τον παλιό καιρό, μέσα στον ωκεανό των συναισθημάτων και των ψυχικών πιέσεων, εξαρτημένη και υποταγμένη στον «άλλο».

Γεια σας…


της Στέλλας Σουρμελή