Γλυκαντικό στέβια

Πολύ λίγος είναι ο κόσμος που δεν του αρέσει ή μπορεί να αντισταθεί στη γλυκιά γεύση, αφού οι γευστικές συνήθειες στα γλυκά αποκτούνται από την παιδική ηλικία. Συνήθως είτε ακολουθούμε πρόγραμμα δίαιτας, είτε όχι, προσπαθούμε να απολαμβάνουμε τη γλυκιά γεύση, με όσο το δυνατόν λιγότερες θερμίδες. Αυτό επιτυγχάνεται με τα διάφορα γλυκαντικά που κυκλοφορούν στο εμπόριο ή αυτά που είναι πρόσθετα σε ορισμένα τρόφιμα και μας δίνουν τη γλυκύτητα χωρίς θερμίδες.

Σήμερα είναι διαθέσιμη στην αγορά μια μεγάλη ποικιλία γλυκαντικών ουσιών, που χρησιμοποιούνται ως υποκατάστατα της ζάχαρης και προσφέρουν τη γλυκιά γεύση χωρίς θερμίδες.

Τα γλυκαντικά αυτά είναι η ασπαρτάμη, σακχαρίνη, ακεσουλφάμη Κ και το πιο πρόσφατο οι γλυκοζίτες στεβιόλης, που προέρχονται από το φυτό στέβια και είναι αποκλειστικά φυτικής προέλευσης.

Η στέβια είναι ένα βότανο που ανακαλύφθηκε το 1887 και προέρχεται από τις τροπικές περιοχές της νότιας και κεντρικής Αμερικής, κυρίως Βραζιλία και Παραγουάη. Η στέβια ανήκει στην ιδία οικογένεια φυτών με το ηλιοτρόπιο και το ραδίκι. Για αρκετά χρόνια το καλλιεργούσαν και το χρησιμοποιούσαν οι τοπικές φυλές των ινδιάνων ως γλυκαντικό και θεραπευτικό φυτό. Στις ΗΠΑ επιτρέπεται μόνο ως διαιτητικό συμπλήρωμα, ενώ στην Ιαπωνία η στεβιόλη χρησιμοποιείται γενικά ως γλυκαντική ουσία στα τρόφιμα και στα αναψυκτικά.

Είναι 150 έως και 300 φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη, δηλαδή το ίδιο με τις συνθετικές γλυκαντικές ουσίες. Μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν ενδείξεις για παρενέργειες στον ανθρώπινο οργανισμό, αντιθέτως πανεπιστημιακές έρευνες που έγιναν στην Παραγουάη έδειξαν ότι η στέβια διαθέτει αντιοξειδωτικές, αντιβακτηριδιακές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Τα προϊόντα στέβιας δεν είναι κατάλληλα μονό για όσους επιθυμούν να ακολουθούν ισορροπημένη διατροφή, αλλά είναι κατάλληλα και για τους διαβητικούς, αφού κλινικές μελέτες έχουν δείξει ότι η καθημερινή κατανάλωση του γλυκαντικού αυτού δεν επηρεάζει τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα.

Γιάννης Κλεάνθους, Διαιτολόγος - Διατροφολόγος, member of CY.DA.